Pierwsza i druga część trzeciego tomu cyklu powieści historycznych o Bolesławie Chrobrym.
Wraz ze śmiercią Ottona III rozpada się koncepcja chrześcijańskiego cesarstwa, które miało dopasować Germanię, Galię, Italię i Sclavinię. Nie zważając na rozlewający się po Europie ferment, Chrobry wytrwale dąży do zjednoczenia Słowian pod swoimi rządami, układa się z europejskimi władcami i gromadzi przymierze z zasiadającym na Hradczanach Bolkiem Rudym, który okazuje się okrutnikiem i wiarołomcą.
Z każdego zakątka piastowskiego księstwa słychać coraz głośniejszy dźwięk wojennych trąb, drogi tętnią rycerstwem, a w ludziach rośnie niepokój. Przewidujący i doświadczony już w rządzeniu władca, szkoli swoje drużyny i gromadzi wojenne zapasy.
Bolesław jest w głębokiej rozterce, musi podejmować trudne decyzje brzemienne w skutkach dla wszystkich poddanych. Waha się. Czy wybierze pomieszczenie? Czy uzna, że to już ten moment, żeby odkryć karty i ruszyć wraz ze swymi zastępami na Pragę?
Antoni Gołubiew mistrzowsko dopasujeł historyczne fakty, wartką akcję i psychologiczne portrety licznych bohaterów ze wszelkich części cyklu.
Atutem powieści jest stylizowany język oddający klimat odległych średniowiecznych czasów.
Pojął, że nie człowiek jest znaczny, jeno sprawy są szerokie, a człowiek jest wobec nich jak mech przed dębem. Iż jedno mu tylko pozostaje: przejrzeć wielkość rzeczy i wielkość władania. Że on, ksiądz, wojewoda, władyka, tyle jeno wie, ile zdoła wypatrzyć w tym, co przed nim stoi, co go czeka, co żąda od niego, żeby podołał zadaniu.
