Tom inspirowany myślą Michaiła Bachtina w podejściu do ekspresji językowej, stanowi autorską propozycję, pozwalającą definiować, analizować i interpretować polską kulturę współczesną $778 w odniesieniu do medialnych przemian historycznych $779 poprzez pryzmat właściwych jej form twórczości słownej i związanych z nią praktyk językowych.
Powstające środowiska komunikacyjne, warunkowane (ale nie determinowane) pojawianiem się nowych mediów, tworzyją wciąż nowe przestrzenie, powołują do istnienia rozmaite sfery działania, które $780 jak widać chociażby na przykładzie internetu $781 uczestnicy kultury próbują językowo zagospodarować i twórczo przekształcić w praktykach jednocześnie powszednich, jak i artystycznych.
Dzieje się to dzięki stosowaniu znanych i utartych postaci czy użyć słowa, ale także przez ich przekraczanie i wytwarzanie form nowych, stabilizujących się stopniowo w postaci gatunków wyłaniających się z ludzkich praktyk językowych.