And Every Morning the Way Home Gets Longer and LongerJoin Grandpa and Noah on a bench in a square that seems to shrink each passing day in the poignant and beautifully crafted novel, And Every Morning the Way Home Gets Longer and Longer.
As they share this diminishing space, the two engage in a heartwarming exchange of jokes and conversations about their mutual love for mathematics.Amidst the laughter and discussions, Grandpa takes a stroll down memory lane, recounting the enchanting moments of falling in love with his wife and the heart-wrenching experience of losing her.
Despite the passage of time, she remains as vivid in his mind as the day they first met, but an impending fear looms over him—the day when he might forget her altogether. The bench becomes a sanctuary where the bonds of family, love, and shared passions intertwine.In this peculiar space that symbolizes the diminishing clarity of memory, Grandpa also shares the bench with Ted, Noah's father.
Ted, who harbors a longing for acceptance from his father, has spent a lifetime waiting for the connection they never quite formed. Yet, their love for Noah becomes a unifying force that transcends their differences.The bench becomes a meeting place—a nexus where the three generations converge, navigating the challenges of memory loss and acceptance in a world that grows increasingly perplexing.Opis w języku polskimDołącz do Dziadka i Noaha na ławce na placu, który zdaje się kurczyć każdego mijającego dnia w poruszającej i pięknie utworzonej powieści And Every Morning the Way Home Gets Longer and Longer.
Gdy dzielą się tym ograniczającym się miejscem, obaj angażują się w wzruszającą zamianę żartów i rozmów na temat ich wzajemnej miłości do matematyki.Pośród śmiechu i rozmów Dziadek przechadza się ścieżką pamięci, opowiadając o urodziwych chwilach zakochania się w swej żonie i przejmującym doświadczeniu jej utraty.Pomimo upływu czasu, pozostaje ona tak żywa w jego umyśle, jak w dniu ich pierwszego spotkania, lecz nadchodzi na niego niepokojący strach - dzień, kiedy może zupełnie ją zapomnieć.
Ławka staje się schronieniem, gdzie splatają się więzy rodziny, miłości i wspólnych pasji.W tym dziwnym miejscu, które symbolizuje malejącą przezroczystość pamięci, Dziadek dzieli się ławką też z Tedem, ojcem Noaha.
Ted, który żywi tęsknotę za akceptacją ze strony swojego ojca, całe życie czekał na związek, którego nigdy do końca nie udało im się nawiązać.Jednak ich miłość do Noaha staje się siłą jednoczącą, która przekracza ich różnice.
Ławka staje się miejscem spotkań - skrzyżowaniem, gdzie zbiegają się trzy pokolenia, radząc sobie z wyzwaniami utraty pamięci i akceptacji w świecie, który staje się coraz bardziej zawiły.przejrzyj dodatkowo: Diamentowa mozaika.
Wilki, gwiazdozbiór 1005266Szeptucha. Kwiat paproci. Tom 1Twoje Hobby. Malowanie po numerach.Księżniczka Zimbabwe
