Marszałek i naczelny wódz w wojnie 1939 r. Edward Śmigły-Rydz należał do czołowych postaci II Rzeczypospolitej. Jego życie jest przykładem szybkiej kariery wojskowej i politycznej. Był świetnym mówcą, umiejącym znaleźć drogę do serc i umysłów słuchaczy.
Przed 1939 r. Cieszył się znaczącą - umiejętnie podtrzymywaną - popularnością zwycięskiego dowódcy, lecz i polityka, który potrafi wyprowadzić kraj z najtrudniejszej sytuacji. W ostatnich latach Drugiej Rzeczypospolitej odgrywał rolę pierwszoplanową i był zarazem postacią tragiczną.
Po klęsce wojennej 1939 r. Został niemalże powszechnie potępiony za opuszczenie oddziałów, walczących na ziemi polskiej jeszcze poprzez ponad dwa tygodnie. W momencie przekraczania granicy polsko-rumuńskiej na Czeremoszu miał kilka możliwości.
Mógł powrócić do walczącej Warszawy i bronić jej wraz z innymi żołnierzami. Mógł polec na polu walki, jak wodzowie polscy Stanisław Żółkiewski czy Józef Poniatowski. Dróg tych jednak nie wybrał. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
