Grażyna Bacewicz (1909–1969) – kompozytorka o jednostkowym, wyrazistym stylu, nieprzeciętna skrzypaczka, wyjątkowo dobra pianistka, utalentowana pisarka, przez sporo lat wiceprezes Związku Kompozytorów Polskich, jurorka najważniejszych międzynarodowych konkursów muzycznych, a zarazem silna i wrażliwa kobieta, wyjątkowo rodzinna, obdarzona szczególnym urokiem osobistym, niezwykłą energią i wielkim potencjałem twórczym.
Światowa sława stała się jej udziałem, kompozycje były nagradzane, niemal od razu prezentowane poprzez najkorzystniejszych wykonawców i wydawane. Entuzjastyczne recenzje pisali krytycy, wśród nich Stefan Kisielewski, który dostrzegał w jej grze „żarliwą drapieżność", a Koncert na orkiestrę smyczkową określił jako „«krwisty kawał» zdrowej i smacznej muzyki".
Opowieść biograficzną, opartą w dużej mierze na listach i innych dokumentach rodzinnych, dostajemy niejako „z pierwszej ręki" – od wnuczki artystki. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
