1.Nuty
2.Piosenka o Lenistwie
3. piękna Piosenka
4. Pod Krzakiem
5. Skała Miłosci
6.Tango Transylwania
7. Człowiek z Kamienia
8. Za Duzo Łez
9. Za Wszelka Cene
muzyka/aranżacje/instrumenty/produkcja muzyczna: Jacek Krzaklewski
teksty i wokal: Barbara Łuszczyńska
gościnna wokaliza: Marek Bałata w utworach: 2,7
produkcja: Grzegorz Mieczkowski
SŁOWA WYBRANE
Od poezji oczekujemy afirmacji piękna i wyrażania prostych wzruszeń; ale chodzi tu nie tylko o sławienie piękna zewnętrznego, a wręcz także tego wewnętrznego duchowego. Tak właśnie natura z jej atrybutami zderza się z naszą kulturą, dzięki temu można nazwać to co jest nienazywalne, dotrzeć (słowem) do niewyrażalnego. Ale też od poezji oczekujemy prostoty, to jest takiej wrażliwości, która niejako naturalnie bliska jest ludzkim potrzebom.
W literaturze (poezji) ta naturalność jest trudno osiągalna, jako że sztuka słowa przynależy właśnie i do natury (ciała) i do kultury (wrodzonej, nabytej, wypracowanej itd.). Być naturalnym w tej mierze, to używać takich słów, posługiwać się takim językiem wypowiedzi, w którym spontaniczność, prostota i radość jego wykorzystywania wybijają się na plan pierwszy. Taka właśnie jest twórczość liryczna i użytkowa (piosenki) Baśki. Ona wyraźnie preferuje ów dystans wobec napuszenia i przerysowania, co w kulturze, istotnie modnej, zdarza się nader często. Baśka wręcz z wrodzoną kulturą potrafi w swych tekstach grać słowem, wyciągać jego ironiczne podteksty i potoczne znaczenia. Jest to twórczość autentycznie spontaniczna i uczciwa wobec czytelników; nie zwodzi, a raduje. Jest tym łabędziem w obłoku zamyślenia. I z takim przekonaniem można ją polecić uwadze odbiorców.