Jan Brzechwa zapisał się w świadomości zbiorowej najczęściej jako poeta. Był on jednak nie tylko błyskotliwym literatem, ale także prawnikiem międzynarodowego formatu, cenionym specjalistą z zakresu prawa autorskiego w Polsce i na świecie, zwłaszcza jako aktywny działacz ZAiKS-u.
Monografia jest pierwszym opracowaniem spuścizny Brzechwy jako prawnika. Pokazuje jego dorobek piśmienniczy w języku polskim, francuskim i włoskim i wpływ działalności Jana Brzechwy na treść i doktrynę prawa w Polsce. Autorzy starają się przybliżyć wątki prawnicze w biografii artysty i podkreślić jego rolę w kształtowaniu się systemu prawnego, a także świadomości prawnej w Polsce i na świecie.
Książka mieści także analizę międzywojennego orzecznictwa i sporów sądowych dotyczących prawa autorskiego, przeprowadzoną na podstawie publikacji Jana Brzechwy, oraz źródeł o sporach, w których reprezentował strony jako adwokat.
W publikacji przedstawiono:
biografię J. Brzechwy jako adwokata;
analizę krytyczną dorobku J. Brzechwy – w szczególności jego niewydanego, czasowo zaginionego w związku z wybuchem II wojny światowej, komentarza do ustawy o prawie autorskim i analizę publikacji Brzechwy dotyczących nowych technologii okresu międzywojennego i międzynarodowych i zagranicznych aspektów prawa autorskiego, w tym opisywanego poprzez niego przed II wojną światową zagranicznego orzecznictwa prawnoautorskiego;
charakterystykę J. Brzechwy jako prawnika na tle epoki zawierającą krytyczne przedstawienie polskiego orzecznictwa autorskiego z okresu 1929–1939, badanego poprzez pryzmat wydanych przez niego publikacji, opis stanowiska Jana Brzechwy w sprawie praw autorskich do filmu dźwiękowego, a także sporu, jaki prowadził na ten temat z innymi prawnikami z epoki, wnikliwą relację z cyklu pomiędzy Zenonem Przesmyckim i prof. Tadeuszem Pinim o spuściznę po Cyprianie Norwidzie oraz sylwetkę J. Brzechwy na tle sporu Związku Nauczycielstwa Polskiego z „Ilustrowanym Kurierem rutynowym" (słynna sprawa o propagandę bolszewicką w czasopiśmie dla młodzieży szkolnej „Płomyk");
wybrane sprawy powojenne – w tym charakterystykę działalności prawniczej J. Brzechwy w okresie PRL-u i analizę sytuacji prawnej jego niewydanego komentarza do pierwszej polskiej ustawy o prawie autorskim.
Książka jest adresowana nie tylko do szerokiego kręgu osób zainteresowanych życiem i twórczością Jana Brzechwy, ale także do prawników zainteresowanych rozwojem prawa autorskiego, do rozwoju którego J. Brzechwa znacząco się przyczynił, i historyków. Dzięki połączeniu wątków biograficznych z prawniczymi i historycznymi publikacja ma uniwersalny charakter i z całą pewnością będzie istotnie niebanalną pozycją dla czytelników.
