"Magdalena Louis towarzyszyła przestępcom od momentu aresztowania do dnia ogłoszenia wyroku. Czasami jeszcze dłużej – do chwili gdy zamknęła się za nimi brama więzienia.
w trakcie swojej kilkuletniej pracy tłumacza, którą wykonywała dla brytyjskiego rozmiaru sprawiedliwości, spotykała morderców, gwałcicieli, pedofilów, przemytników, handlarzy ludźmi, pospolitych złodziei. Stykała się z alkoholikami, mężami i ojcami, którzy katowali swoje żony i córki oraz z ofiarami tej okrutnej przemocy. Pracowała po obu stronach barykady: z policją tropiącą przestępców i z adwokatami, którzy później tych najgroźniejszych i tych pospolitych oskarżonych bronili przed sądem. Po latach skomplikowanych doświadczeń zdecydowała się o tych ludziach i ich dramatach napisać książkę. Przeprowadziła czytelnika przez miejsca zbrodni, cele izby zatrzymań, i sale sądowe. Dzięki tej relacji naocznego świadka możemy zajrzeć do świata, którego istnienie przeraża, i poznać ludzi, którzy znaleźli się na samym dnie piekła.
Magdalena Louis – urodziła się w Rzeszowie w 1966 roku. Po maturze wyjechała najpierw do USA, gdzie spędziła dwa lata, potem wyemigrowała do obfitej Brytanii. Spędziła w Anglii 23 lata. Zanim podjęła pracę tłumacza w służbie publicznej, była promotorem w klubie żużlowym Ipswich Witches. Jej debiut literacki poprzedziła praca dziennikarza – publikowała felietony i relacje sportowe w „Tygodniku Żużlowym”, „Tempie”, magazynie „Żużel”, także w angielskich czasopismach „Speedway Star” i „Evening Star”.
W 2005 roku w ogólnopolskim konkursie „Pisz do Pilcha” jej opowiadanie „Studnia” zostało poprzez Jerzego Pilcha wybrane spośród trzech tysięcy nadesłanych i ukazało się drukiem w zbiorze wyszczególnionych opowiadań. W 2015 roku jej książka „Kilka przypadków szczęśliwych” została nagrodzona główną nagrodą jury na Festiwalu Literatury kobiet „Pióro i Pazur”. Autorka wydała ponadto powieści „Ślady hamowania”, „Pola”, oraz „Zaginione”."
w trakcie swojej kilkuletniej pracy tłumacza, którą wykonywała dla brytyjskiego rozmiaru sprawiedliwości, spotykała morderców, gwałcicieli, pedofilów, przemytników, handlarzy ludźmi, pospolitych złodziei. Stykała się z alkoholikami, mężami i ojcami, którzy katowali swoje żony i córki oraz z ofiarami tej okrutnej przemocy. Pracowała po obu stronach barykady: z policją tropiącą przestępców i z adwokatami, którzy później tych najgroźniejszych i tych pospolitych oskarżonych bronili przed sądem. Po latach skomplikowanych doświadczeń zdecydowała się o tych ludziach i ich dramatach napisać książkę. Przeprowadziła czytelnika przez miejsca zbrodni, cele izby zatrzymań, i sale sądowe. Dzięki tej relacji naocznego świadka możemy zajrzeć do świata, którego istnienie przeraża, i poznać ludzi, którzy znaleźli się na samym dnie piekła.
Magdalena Louis – urodziła się w Rzeszowie w 1966 roku. Po maturze wyjechała najpierw do USA, gdzie spędziła dwa lata, potem wyemigrowała do obfitej Brytanii. Spędziła w Anglii 23 lata. Zanim podjęła pracę tłumacza w służbie publicznej, była promotorem w klubie żużlowym Ipswich Witches. Jej debiut literacki poprzedziła praca dziennikarza – publikowała felietony i relacje sportowe w „Tygodniku Żużlowym”, „Tempie”, magazynie „Żużel”, także w angielskich czasopismach „Speedway Star” i „Evening Star”.
W 2005 roku w ogólnopolskim konkursie „Pisz do Pilcha” jej opowiadanie „Studnia” zostało poprzez Jerzego Pilcha wybrane spośród trzech tysięcy nadesłanych i ukazało się drukiem w zbiorze wyszczególnionych opowiadań. W 2015 roku jej książka „Kilka przypadków szczęśliwych” została nagrodzona główną nagrodą jury na Festiwalu Literatury kobiet „Pióro i Pazur”. Autorka wydała ponadto powieści „Ślady hamowania”, „Pola”, oraz „Zaginione”."
