Autorka traktuje coaching jako jedną z metod edukacji dorosłych i osadza swój wywód teoretyczny na andragogicznych koncepcjach uczenia się. Zaprezentowane badania sytuuje w kontekście teorii transformatywnego uczenia się Jacka Mezirowa. Czytelnik otrzymuje w dodatku opis własnych badań empirycznych autorki, przeprowadzonych metodą studium przypadku. Na podstawie wywiadów z trzynastoma osobami poddanymi procesowi coachingu dowiaduje się: jak przebiegał cykl uczenia się, jakie były jego konteksty, jakich zmian doświadczyli uczestnicy i jakie znaczenie miała osoba coacha. Autorka formułujeużyteczne wskazówki dla coachów w zakresie warunków usprawniających proces uczenia się w coachingu.
*
Największym, wybitnym osiągnięciem autorki jest opracowany poprzez nią schemat procesu uczenia się w coachingu, porównany następnie z etapami uczenia się opracowanymi na podstawie teorii Mezirowa. Na podziw zasługują także wskazówki, jakie sformułowała autorka pod adresem praktyków na podstawie wnikliwej analizy wyników swoich badań. Książka wnosi bardzo wyraźny wkład w teorię i praktykę edukacji dorosłych. Publikację tę uznaję za wybitną.
Z recenzji prof. Dr hab. Ewy Skibińskiej (UW)
*
Największym, wybitnym osiągnięciem autorki jest opracowany poprzez nią schemat procesu uczenia się w coachingu, porównany następnie z etapami uczenia się opracowanymi na podstawie teorii Mezirowa. Na podziw zasługują także wskazówki, jakie sformułowała autorka pod adresem praktyków na podstawie wnikliwej analizy wyników swoich badań. Książka wnosi bardzo wyraźny wkład w teorię i praktykę edukacji dorosłych. Publikację tę uznaję za wybitną.
Z recenzji prof. Dr hab. Ewy Skibińskiej (UW)
