Tom Codzienne, przedmiotowe, cielesne. Języki nowej wrażliwości w literaturze polskiej XX wieku to efekt przyjrzenia się trzem kategoriom z pola znaczeniowego egzystencjalnego konkretu i roli, jaką odgrywają one w dwudziestowiecznych wykorzystaniach literackich (przy pełnej świadomości ich odwiecznego właściwie istnienia).To dodatkowo wstęp do rozpoznania kierunków zmian, które zaszły równocześnie w rozumieniu historii, wnikającej aktualnie z obszerniejszą intensywnością w istnienie poszczególne, określającej je, opisującej i ujawniającej się poprzez jego świadomość, a nie w planie sporych abstrakcji determinujących ludzkie działania; jak i zmian w sposobach prezentowania historii w literaturze współczesnej.To także próba sprawdzenia, czy utwór literacki, któremu zadano pytania z kręgu konkretu egzystencjalnego, udzieli odpowiedzi rzucających nowe światło na problematykę związku obiektów kulturowych z procesami społeczno-historycznymi.
Pokaże nowy aspekt symbolicznego wymiaru praktyk historycznych i historycznego rozmiaru praktyk symbolicznych, z którymi współcześnie ma do czynienia jednostka, a o których opowiada literatura.
