Pewnej nocy, po powrocie z przyjęcia wypełnionego płytkimi rozmowami, Oriah usiadła przy biurku i napisała wiersz zatytułowany Zaproszenie, który błyskawicznie stał się jednym z przede wszystkim cytowanych tekstów ostatnich trzydziestu lat.
Nie interesuje mnie, jak zarabiasz na życie.
Chcę wiedzieć, za czym tęsknisz i czy masz odwagę marzyć o spełnieniu pragnień swojego serca.
Nie interesuje mnie, ile masz lat.
Chcę wiedzieć, czy pozwolisz, żeby świat uznał cię za głupca za sprawą twojej miłości,
marzeń i przygody, jaką jest twoje życie.
Chcę wiedzieć, czy umiesz znieść porażkę, moją, a także swoją,
i nadal stanąć nad brzegiem jeziora, w metalicznej poświacie Księżyca w pełni, i krzyknąć tak!.
Nie interesuje mnie, gdzie mieszkasz ani ile masz pieniędzy.
Chcę wiedzieć, czy potrafisz wstać po nocy pełnej grozy i rozpaczy,
poturbowany i zmęczony aż do szpiku kości,
i nadal zrobić wszystko, co należy, aby nakarmić swoje dzieci.
Nie interesuje mnie, co, gdzie ani z kim studiowałeś.
Chcę wiedzieć, co jest twoim wewnętrznym źródłem siły, gdy wszystko inne zawodzi.
Chcę wiedzieć, czy potrafisz być sama ze sobą
i czy w chwilach pustki naprawdę uwielbiasz własne towarzystwo
W trafiającej prosto do serca i duszy książce Zaproszenie autorka rozwinęła idee zawarte w wierszu. Przetłumaczona na kilkanaście języków, stała się światowym bestsellerem, książką-przewodnikiem ku pełnemu, świadomemu, żywemu i czującemu życiu.
Czytając Zaproszenie, odkryłam to, co moje ciało, serce i dusza wiedziały od za każdym razem.
