"Będzie to opowieść o moim niewidomym mężu Marianie Hartmanie, który odznaczył się ogromną życiową odwagą i heroizmem dnia codziennego. Pomimo braku wzroku, który utracił we wczesnym dzieciństwie, potrafił z radością przejść poprzez życie, bez żalu i pretensji do trudnego losu.
Żył z pasją. Swoim entuzjazmem do życia potrafił zarażać otaczające go osoby. Jego motto życiowe brzmiało: "Żyć tu i teraz". Wspomnienie to dedykuję nie tylko osobom niewidomym, lecz także wszystkim osobom załamanym trudnościami życiowymi.
demonstrujem je ku rozwadze zwłaszcza tych, którzy wycofują się z skomplikowanych sytuacji, prosto rezygnują i nie potrafią walczyć o swój cel, których zniechęcają różnego typu przeciwności losu albo nawet zwykłe życiowe problemy.
A takich osób jest wśród nas mnóstwo. Pragnę jeszcze, żeby poniższe wspomnienie o moim ociemniałym mężu wpłynęło na zmianę postrzegania osób niewidomych przez osoby widzące. Życie mojego męża może stanowić przykład hartu ducha, jaki posiadają osoby niewidome.
Okazuje się, iż dzięki odwadze oraz konsekwencji w dążeniu do realizacji życiowych celów mogą stać się one unikatowymi i wartościowymi jednostkami społeczeństwa." Elżbieta Hartman, autorka
