Książka przygotowana poprzez Władimira Zabrodina, historyka kina radzieckiego i badacza twórczości Siergieja Eisensteina, skomponowana została z tekstów Eisensteina odnoszących się do życia i twórczości Wsiewołoda Meyerholda, a także wybranych tekstów Meyerholda opatrzonych komentarzem Eisensteina. Ten swoisty kolaż ukazuje najróżniejsze formy wypowiedzi Eisensteina i mieści, jak twierdzi autor wyboru, prawie wszystkie teksty Eisensteina o Meyerholdzie, jakie opublikowano w Rosji. Są to: fragmenty wspomnień i nieukończonych książek, dzienniki, notatki do spektakli, listy do matki i przyjaciela z dzieciństwa, korespondencja i materiały osobiste, wykłady i prace na temat teatru i sztuki filmowej i okolicznościowe, niejednokrotnie wymuszone, wypowiedzi oficjalne.
Ten wybór przedstawia pełne spektrum ocen i opinii Eisensteina o Meyerholdzie i stosunek ucznia do nauczyciela i mistrza a przy okazji pokazuje idee i poglądy obu wybitnych twórców na sztukę teatru i kina. Zabrodin w posłowiu Meyer wszędzie wskazuje na ciekawą paralelę dwoistości: tak jak droga twórcza Meyerholda była naznaczona jego zerwaniem z tradycją szkoły Konstantina Stanisławskiego, tak osobowość twórcza Eisensteina kształtowała się w opozycji i w uzależnieniu od dokonań Meyerholda. Pierwsze zapiski są datowane na rok 1919, ostatnie pochodzą z roku śmierci Eisensteina: od lat fascynacji przez lata odrzucenia dorobku mistrza i kwestionowania teatru jako instytucji po lata pojednania i prób ujęcia doświadczeń Meyerholda z perspektywy historyka i pedagoga sztuki scenicznej.
W posłowiu Zabrodin eksponuje, że Eisenstein w tekstach o charakterze literackim niejednokrotnie wypowiada się pod maską, co pozwala mu ukryć wątki autobiograficzne. Analizując najróżniejsze płaszczyzny relacji ucznia i mistrza na podstawie jednej z nieukończonych i nieopublikowanych jeszcze prac Eisensteina, Puszkin a Gogol, Zabrodin wysuwa przypuszczenie, iż niedostępną i bezimienną ukochaną Eisensteina była druga żona Meyerholda, Zinaida Reich.
Książka jest kopalnią danych o dokonaniach twórczych obu głównych protagonistów jak również o rosyjskim i radzieckim teatrze i filmie tego czasu.
Książka opatrzona jest wstępem i posłowiem Władimira Zabrodina, autora wyboru tekstów, i mieści indeks osobowy.
Ten wybór przedstawia pełne spektrum ocen i opinii Eisensteina o Meyerholdzie i stosunek ucznia do nauczyciela i mistrza a przy okazji pokazuje idee i poglądy obu wybitnych twórców na sztukę teatru i kina. Zabrodin w posłowiu Meyer wszędzie wskazuje na ciekawą paralelę dwoistości: tak jak droga twórcza Meyerholda była naznaczona jego zerwaniem z tradycją szkoły Konstantina Stanisławskiego, tak osobowość twórcza Eisensteina kształtowała się w opozycji i w uzależnieniu od dokonań Meyerholda. Pierwsze zapiski są datowane na rok 1919, ostatnie pochodzą z roku śmierci Eisensteina: od lat fascynacji przez lata odrzucenia dorobku mistrza i kwestionowania teatru jako instytucji po lata pojednania i prób ujęcia doświadczeń Meyerholda z perspektywy historyka i pedagoga sztuki scenicznej.
W posłowiu Zabrodin eksponuje, że Eisenstein w tekstach o charakterze literackim niejednokrotnie wypowiada się pod maską, co pozwala mu ukryć wątki autobiograficzne. Analizując najróżniejsze płaszczyzny relacji ucznia i mistrza na podstawie jednej z nieukończonych i nieopublikowanych jeszcze prac Eisensteina, Puszkin a Gogol, Zabrodin wysuwa przypuszczenie, iż niedostępną i bezimienną ukochaną Eisensteina była druga żona Meyerholda, Zinaida Reich.
Książka jest kopalnią danych o dokonaniach twórczych obu głównych protagonistów jak również o rosyjskim i radzieckim teatrze i filmie tego czasu.
Książka opatrzona jest wstępem i posłowiem Władimira Zabrodina, autora wyboru tekstów, i mieści indeks osobowy.
Tytuł Eisenstein o Meyerholdzie Autorzy Siergiej Eisenstein, Wsiewołod Meyerhold Wydawnictwo Sedno EAN 9788363354251 ISBN 9788363354251 Kategoria Literatura, Biografie liczba stron 372 Format 210x145x25 mm Rok wydania 2015 Oprawa twarda
