Zbigniew Domino, autor „Sybiraczki" był korzystnym, wytrawnym pisarzem. Był, ponieważ odszedł 11 czerwca tego roku. Miał konkretnie rozbudzoną wyobraźnię i niezwykłą intuicję, które to przymioty są dla ludzi pióra szczególnie cenne. I bogatą biografię nabrzmiałą od niezwykłych zdarzeń i dramatycznych przeżyć, niekiedy zupełnie niewiarygodnych. Dawało mu to ogromny materiał literacki, co zaowocowało sporą ilością poczytnych książek – powieści i zbiorów opowiadań, różnie, jak to w głównej mierze bywa, przyjmowanych poprzez krytyków, inaczej poprzez czytelników.
W 2001 roku ukazała się „Syberiada polska". Książka, która wyjątkowo mu wyszła. Okazała się być wybitnym dziełem epickim opartym na dramatycznych, miejscami wręcz tragicznych losach zesłańczych rodziny Dolinów. Główny bohater powieści, Staszek Dolina, to porte-parole autora Jeden z szanowanych polskich krytyków nazwał Syberiadę powieścią prawdziwą, inny przyrównał epikę Dominy do pisarstwa Władysława Reymonta, mistrza tego gatunku.
Temat syberyjski podjęty wówczas przez Zbigniewa Dominę zaowocował kolejnymi tytułami – „Czas kukułczych gniazd" i „Młode ciemności". Do tej trylogii dołączył z czasem „Zaklęty krąg" (plon wielkiej korespondencji z Sybirakami, ich rodzinami, wiernymi czytelnikami, pieczołowicie opracowany i opatrzony komentarzami autora) i „Tajga" i wznowione po latach „Cedrowe orzechy".Ta ogromna, nieprzystępna,stanowczo cenna literacka robota została doceniona przez krytykę i ciepło przyjęta przez czytelników. Pozostanie w historii literatury polskiej jako obszerna epopeja syberyjska.
„Sybiraczka" jest ostatnim akcentem owej epopei i ostatnim dziełem literackim Zbigniewa Dominy, o czym pisząc ten utwór nie mógł wiedzieć, lecz jakoś czuł całym sobą, że koniec się zbliża. No i dokonało się, niestety.
Nie jest „Sybiraczka" standardowym utworem fabularnym, bowiem wszystko o czym autor w niej opowiadał, oparte było na faktach i zdarzeniach i polegało na prawdzie. Jest to opowieść nad wyraz osobista, kreśląca historię jego życia i jego rodziny, lecz także dzieje losów podobnych wielu innych polskich rodzin.Jedna rzecz jest w „Sybiraczce" nad wyraz wyraźna i dla czytelników zapewne zaskakująca. Bo oto główną bohaterką tej książki jest KSIĄŻKA pt. „Najnowsza kuchnia warszawska" autorstwa Anieli Owoczyńskiej, własność Antoniny Domino, matki autora, wydanej przed wojną nakładem Księgarni popularnej w Warszawie w roku 1923 r.
Poradnik dla gospodyń na zesłaniu w tajdze, gdzie ludzie cierpieli z powodu katorżniczej pracy, przymierając głodem? Nie wiadomo co sobie myślała Antonina wciskając do tobołka tę książkę wśród wrzasków i pogróżek sowieckich żołnierzy i gorliwie im pomagających ukraińskich sąsiadów, wypędzona z mężem i dziećmi na wieloletnie zesłanie. Okazało się później, iż owa książka grała zupełnie inną rolę aniżeli miała. Służyła bowiem nauczaniu dzieci zesłańców języka polskiego. Innego bowiem podręcznika w obozowym baraku nie mieli. A potem, przywieziona z zesłania wróciła do kraju i do dziś uczy kolejne pokolenia Dominów sztuki gotowania.
„Sybiraczka" – książka nieznaczna objętościowo,atrakcyjna, rodzinna. Taka do zadumania, do przemyślenia.
Tytuł Sybiraczka Autor Zbigniew Domino Wydawnictwo Studio Emka EAN 9788366142237 ISBN 9788366142237 Kategoria Biografia\Dzienniki, wspomnienia ilość stron 120 Format 14.5x21x1 cm Rok wydania 2019 Oprawa Twarda Wydanie 1 Waga 0.266 kg
