Książka jest ponurą kroniką zbrodni dokonywanych na obywatelach Polski poprzez SB i UB w okresie czterdziestolecia PRL, ze szczególnym uwzględnieniem pierwszego jej dziesięciolecia (lata 1944-54), a następnie lat 1970-84.
Dzięki Syndykatowi zbrodni odsłonięta zostaje kolejna niechlubna karta rodzimej historii - akcja terroru władz bezpieczeństwa w Polsce Ludowej, począwszy od Chełma i Lublina aż do śmierci ks. Jerzego Popiełuszki.
Z książki dowiemy się, gdzie tak naprawdę powstał Manifest PKWN, błędnie nazywany poprzez lata,,chełmskim" albo,,lubelskim", jak,,przysłużyła" się PRL-owi prokurator Prokuratury Generalnej, Helena Wolińska i czym była słynna mokotowska,,dwunastka" na terenie więzienia przy ul.
Rakowieckiej w Warszawie. Z przerażeniem przeczytamy, ile dziesiątków tysięcy i jak wybitnych Polaków poprzez cały okres Polski Ludowej umierało w więzieniach, z reguły przy wydatnej pomocy oficerów bezpieki i bezwzględnych prokuratorów.
Poznamy nazwiska ludzi, którzy powinni stać po stronie prawa, a którzy wydawali masowe wyroki śmierci za czyny niepopełnione. Dowiemy się, kto personalnie zdecydował o użyciu wojska przeciw narodowi w grudniu 1970 roku i jaką rolę odegrał aparat bezpieczeństwa w przejmowaniu tworzyw, dotyczących zajść na Wybrzeżu.
Poznamy kulisy wypadków w Radomiu i Ursusie '76 i sposoby ujawniania milicyjnych zbrodni przez Komitet Obrony Robotników. Książka zawiera aneks w postaci listy zmarłych w więzieniu we Wronkach w latach 1946-1956 oraz szeroki wywiad, przeprowadzony z Władysławem Bartoszewskim w jego 65 rocznicę urodzin.
