Wiersze Zbigniewa Jasiny to poetyckie medytacje. Ich tematem są problemy egzystencjalne, o których literatura mówi od za każdym razem - jednak Jasina potrafi o nich opowiedzieć własnym, przekonywającym i przejmującym głosem.
Cechą uderzającą tych wierszy są zwięzłość języka, intymność i dyskrecja, precyzja poetyckiego wyrazu. Jasina interesuje się jednak nie tylko doświadczeniem przemijania ludzkiego życia, lecz także czasem kultury - stąd cały blok wierszy będących zapisem realnej i zarazem imaginatywnej podróży do Grecji.
Ukrytym tematem łączącym wszystkie zapisy skategoryzowane w tym niezmiernie ciekawym tomie jest zatem doświadczenie wyobcowania - równocześnie z przeszłości, jak i z teraźniejszości. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
