Portret człowieka, który przez dziesiątki lat kształtował umysły polskich psychologów, który pobudzał ich do twórczej intensywności badawczej i praktyki psychologicznej, z całą pewnością zasługuje na wnikliwą uwagę Czytelników.
Bibliografia Tadeusza Tomaszewskiego nie obfituje w tzw. Wydarzenia sensacyjne, dramatyczne zwroty czy skrajne sytuacje. Jego spotkania ze światem układają się w ciąg zdarzeń uporządkowanych i pozornie prostych. Jednak gdy mówi o sobie „byłem zwyczajnym człowiekiem, żyjącym w niezwykłych czasach” informuje, iż owe czasy prowokowały do wyzwań i energiczności na nieprzeciętną skalę.
Tadeusz Tomaszewski, wychowanek Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie i wieloletni profesor Uniwersytetu Warszawskiego stworzył dzieło niezwykłe, wielokierunkowe i frapujące. Niedokończone,jednocześnie otwarte i zwrócone ku przyszłości.
Uważał, że waga dorobku naukowego zależy od takich cech, jak pierwszeństwo odkrycia, jego oryginalność oraz społeczna użyteczność wyników. Dawał tego przykład w swojej twórczości, stając się dla wielu wzorem do naśladowania.
Życie i dzieło – gdzieś na przecięciu się tych dwóch linii zdarzeń kryje się tajemnica biografii Tadeusza Tomaszewskiego, którą warto przenikać pogłębioną własną refleksją.
