W poetyckiej książce Ewy Elżbiety Nowakowskiej na pozór wyszukamy rzadko dziś spotykane wiersze o przyrodzie - widzianej jednocześnie w detalu, jak panoramie. Docenimy wtedy unikatowy zmysł obserwacji, plastyczność konkretu, wirtuozowską oszczędność w doborze języka opisu.
Uderzy nas trafność przekładu sfery widzialności na słowo i będziemy skłonni zgodzić się bez większych zastrzeżeń na jej zapis. A zatem damy się uwieść spojrzeniu poetki, której obrazowaniu zaufamy przyjmując je za własne, jako nośnik odkrywanych prawd obiektywnych.
Początkowo więc z łatwością zaakceptujemy akty czułej celebracji fragmentarycznego świata i ujdzie naszej uwadze dyskretna ingerencja samowolnej wyobraźni, która obmacuje przedmioty opisu, oplatając je niemal transparentną siatką metafor.
Wiersz obrysowuje bowiem granice rzeczywistości i wieczności, życia i śmierci, świata i zaświata, istnienia i niebytu - granice, które tworzą kontur każdej rzeczy, kontur widzialny w przestrzeni i niewidzialny w czasie.
świat wydaje się równomiernie dziwny, toteż by dotknąć tajemnicy, poetka nakłuwa jego skórę w dowolnym miejscu. Równie czułym spojrzeniem ogarnia stare zegarki, albumy rodzinne, opuszczone mieszkania czy zaniedbane ogrody - zwłaszcza wszystko to, co w przestrzeni odcisnęło ślad czasu.
Tytuł Nareszcie Autor Ewa Elżbieta Nowakowska Wydawnictwo Forma EAN 9788363316150 ISBN 9788363316150 Kategoria Literatura, Poezja ilość stron 96 Format 180x180 mm Rok wydania 2014 Oprawa broszurowa
