"Miłość jest nieświatowa, rzadka i apolityczna." Hannah Arendt Powroty do dawnych tematów niejednokrotnie nie należą do łatwych. Wywołują je: konieczność dokonywania nieprzerwanych uzupełnień, reinterpretacji...
albo melancholia za przeszłością, w której - jak w kryształowym zwierciadle z baśni o Królowej Śniegu - można ujrzeć jeszcze raz swoje, niestety już przez czas zniekształcone, oblicze. Powrót do twórczości filmowej Wojciecha Hasa - z okazji 20.
rocznicy jego śmierci - a także wpisanie dwóch jego filmów: Rękopisu znalezionego w Saragossie i Sanatorium pod Klepsydrą, do dziesiątki arcydzieł polskiej kinematografii, skłoniły mnie do wyszukania tekstów, dzięki którym przed laty,,trafiłam" na autora ekranizacji prozy Brunona Schulza.
"Wojciech Has, jako Artysta, opowiadał w swoich filmach o przemijaniu, zapominaniu, bólu i śmierci. Oby koniec,,wspólnego świata", w którym egzystują Reżyser, jego twórczość i my, Widzowie, nigdy nie nastąpił, a więc nie oznaczał przyjęcia,,pojedynczej perspektywy".
Has z pewnością żeby sobie tego życzył. Dlatego gorąco zapraszam do świata polifonicznego, magicznego i fantastycznego... Stworzonego niejako dla i przez tego Mistrza Ruchomych Obrazów." Iwona Grodź "Książka ta stanowi modelowe studium w zakresie badań nad interartystycznymi związkami filmu z innymi sztukami w perspektywie jednostkowej twórczości.
(...) praca wywoływana koniecznością dokonywania nieustannych uzupełnień i interpretacji, odsłania obfite kulisy i głębokie podłoże Hasowskich inspiracji, jego genealogii duchowej i artystycznej, która legła u źródeł jego dzieła.
Autorka roztacza przed nami niezwykle szeroką erudycyjną panoramę najrozmaitszych fenomenów z dziedziny literatury, malarstwa czy muzyki, jaką ewokują filmy Hasa. Interesuje ją jeszcze krąg współpracowników artysty oraz głęboki ślad, jaki zostawił w polskiej kinematografii dzięki swej charyzmatycznej działalności pedagogicznej w łódzkiej szkole filmowej.
Zważywszy na renesans zainteresowania twórczością Wojciecha Hasa (...) uważam, iż obecna sugestia, zataczająca wyjątkowo pokaźny krąg humanistycznej i estetycznej refleksji i otwierająca nowe horyzonty poznawcze, jest cennym wkładem w rozwój badań nad kinem tego reżysera i z całą pewnością zasługuje na zainteresowanie." z recenzji prof.
Tadeusza Szczepańskiego Powyższy opis pochodzi od wydawcy.