Klechdy sezamowe po raz pierwszy wydano w 1913 r. Słowo „klechda" oznacza podanie ludowe. Leśmian stworzył ten zbiór pod wpływem fascynacji egzotycznymi, orientalnymi opowieściami i baśniowymi motywami.
Oparł się w nim na Księdze 1001 nocy – zbiorze baśni, podań i przypowieści literatury arabskiej, spisanych między VIII a XVII w. W Klechdach sezamowych znajdują się opowieści: Ali-Baba i czterdziestu zbójców, Baśń o Aladynie i o lampie cudownej, Baśń o spektakularnej Parysadzie i o ptaku Bulbulezarze, Baśń o rumaku zaklętym, Rybak i Geniusz, Opowiadanie Króla Wysp Hebanowych.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
