Mistrz i Małgorzata to najbardziej znana powieść Bułhakowa, po raz pierwszy wydana w 1969 r., książka rozsławiła pośmiertnie jej autora na świecie i została przetłumaczona na dużo języków. Utwór należy do epiki, jego złożona, niejednolita struktura, a także niebanalna, szkatułkowa kompilacja, przynoszą szereg możliwości interpretacyjnych, definiując go jako dzieło wielogatunkowe i paraboliczne.
Mistrz i Małgorzata to wichrzycielska i kontestacyjna powieść o wkroczeniu diabelskiej ekipy do moskiewskich realiów życia, która łączy w sobie wątki komediowe i dramatyczne. W utworze został przedstawiony obraz życia mieszkańców Moskwy w totalitarnej rzeczywistości, wynajdujemy w dodatku wątek wierności samemu sobie i swojemu powołaniu, lecz też motyw miłości oraz mocy Boga i szatana.
Michaił Bułhakow (1891-1940) – lekarz, powieściopisarz, nowelista, dramaturg. Przyszedł na świat w Kijowie, jego ojciec był teologiem i profesorem Kijowskiej Akademii Duchownej. W 1916 r. Ukończył studia medyczne i z oddaniem poświęcił się pracy lekarza.
Wkrótce podjął także pierwsze próby literackie. Przez całe życie pozostawał twórcą niepokornym i niewygodnym, borykając się z całkowitym zakazem wyjazdu z kraju i druku swoich utworów, ponieważ władza uważała go za antyrewolucyjnego opozycjonistę.
Jako lekarz został powołany do wojska, lecz cały czas nie rezygnował z kariery pisarskiej. Był trzykrotnie żonaty, zmarł 10 marca 1940 r. Na nerczycę. Do jego najistotniej znanych dzieł należą: Mistrz i Małgorzata, Psie serce, Zmowa świętoszków.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
