Głównym bohaterem książki jest poeta życia (jak nazwał go Sienkiewicz), najsłynniejszy lekarz dziewiętnastowiecznej Warszawy, a zarazem odkrywca Zakopanego, pionier taternictwa i turystyki górskiej, badacz przyrody tatrzańskiej.
Przystojny, o wielkim uroku osobistym, wszechstronnych zainteresowaniach, ogromnej kulturze humanistycznej ( rozprawiał z taką znajomością rzeczy o wędrówce ludów albo o przyczynach upadku Rzymu, o Spinozie albo o Kancie, o Słowackim lub Polu, jak gdyby to były główne i stałe przedmioty jego myśli ), zaangażowany w sprawy ojczyzny w czasach dramatycznej historii i skomplikowanych wyborów jest wybitnym, a zarazem wcale nie unikatowym, przedstawicielem polskiej inteligencji XIX wieku.
Tłem portretu bohatera są Tatry oraz nasza historia, od czasów nocy paskiewiczowskiej po czasy pozytywizmu warszawskiego i neoromantycznego przełomu końca lat 80. XIX w., są nim także najróżniejsze, godne uwagi, kręgi polskiej inteligencji, obok znanych lekarzy i przyrodników, pojawia się tu szereg wybitnych postaci polskiej kultury, m.in.
Ignacy Jan Paderewski, Helena Modrzejewska, Henryk Sienkiewicz, Bolesław Prus, Aleksander Świętochowskim, Wojciech Kossak, Stanisław Witkiewicz. Bohaterami książki są w dodatku zakopiańscy górale. Główne miejsca akcji to Warszawa, Zakopane i Tatry.
