Zbiór głośnych esejów amerykańskiej intelektualistki. Opublikowany w 1966 roku, prędko stał się pozycją konwencjonalną i wywarł szeroki wpływ na myślenie o współczesnej sztuce i kulturze. Sontag w oryginalny, a niekiedy i prowokacyjny jak na tamte czasy sposób pisze m.in.
o twórczości Sartre’a, Ionesco i Lévi-Strausse’a, analizuje filmy Godarda i Bressona, podejmuje temat wyobrażenia katastrofy w filmach science fiction czy także zagadnienia współczesnej myśli religijnej.
W tomie znalazły się najbardziej znane teksty Sontag – esej tytułowy, a także Zapiski o kampie, dowodzące jej niezwykłej wrażliwości na nowe zjawiska w kulturze. Jak zaznacza we wstępie sama autorka, wartością tych tekstów jest nie tyle krytyka poszczególnych dzieł, co istotność poruszanych problemów.
Sontag pisze przenikliwie i z żarem, dając dowód na to, iż – cytując zakończenie tytułowego eseju – „nie potrzebujemy hermeneutyki, lecz erotyki sztuki".Zbiór głośnych esejów amerykańskiej intelektualistki.
Opublikowany w 1966 roku, błyskawicznie stał się pozycją tradycyjną i wywarł szeroki wpływ na myślenie o współczesnej sztuce i kulturze. Sontag w oryginalny, a niekiedy i prowokacyjny jak na tamte czasy sposób pisze m.in.
o twórczości Sartre’a, Ionesco i Lévi-Strausse’a, analizuje filmy Godarda i Bressona, podejmuje temat wyobrażenia katastrofy w filmach science fiction czy także zagadnienia współczesnej myśli religijnej.
W tomie znalazły się najszczególniej znane teksty Sontag – esej tytułowy i Zapiski o kampie, dowodzące jej niezwykłej wrażliwości na nowe zjawiska w kulturze. Jak zaznacza we wstępie sama autorka, wartością tych tekstów jest nie tyle krytyka poszczególnych dzieł, co wyraźność poruszanych problemów.
Sontag pisze przenikliwie i z żarem, dając dowód na to, że – cytując zakończenie tytułowego eseju – „nie potrzebujemy hermeneutyki, lecz erotyki sztuki". Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
