Gniewna rewizja sławnej powieści Alberta Camusa Obcy. Narratorem książki jest Harun, brat Araba zamordowanego przez Meursaulta na rozpalonej słońcem algierskiej plaży. Siedząc w barze i rozmawiając z nieznajomym, Harun próbuje zrekonstruować wydarzenia sprzed ponad siedemdziesięciu lat i odpowiedzieć na pytanie, jak doszło do zabójstwa i jak to możliwe, że w powieści Camusa słowo "Arab" pada 25 razy, a imię jego brata, Musy, ani raz.
To symboliczne przemilczenie staje się impulsem do opowiedzenia własnej wersji wydarzeń i spojrzenia na historię zapisaną w Obcym z innej perspektywy. W rwanym, emocjonalnym monologu Harun mówi o losach swej rodziny oraz o burzliwej przeszłości i smutnej współczesności Algierii.
Kraju, który kocha, lecz który go rozczarował i wciąż napełnia goryczą. Podejmując dialog z Albertem Camusem, Kamel Daoud nie kwestionuje wartości jego pisarstwa; przeciwnie, oddaje mu hołd, subtelnie nawiązując nie tylko do Obcego, lecz też do innych jego dzieł, jak Upadek.
Nie naśladuje stylu Camusa, pisze kolorowym, emocjonalnym, poetyckim językiem. Intertekstualna gra nie jest tu chwytem z podręcznego zestawu postkolonialnych praktyk, służy raczej badaniu granic fikcjonalności i samego statusu powieści.
Kamel Daoud otrzymał za tę powieść mnóstwo nagród: był finalistą Nagrody Goncourtów, laureatem Nagrody Goncourtów za pierwszą powieść, laureatem Prix des Cinq Continents etc. Prawa do książki zostały sprzedane do blisko trzydziestu krajów.
Kamel Daoud (ur. 1970) jest algierskim dziennikarzem opozycyjnym. Mieszka w Oranie. Od wielu lat pisze dla dziennika "Quotidien d'Oran". Jest autorem zbioru opowiadań Le Minotaure 504. Sprawa Meursaulta to jego pierwsza powieść.
