Od uzyskania niepodległości poprzez Ukrainę minęło ponad ćwierć wieku, a mimo to jej porządek konstytucyjny wciąż jest w fazie kształtowania. Państwo ukraińskie podejmuje próby radykalnych reform, zmagając się równocześnie z agresją na swoje terytorium.
Ten dynamiczny i niezwykle ciekawy proces niestety nie jest przedmiotem szczególnego zainteresowania polskiej nauki prawa konstytucyjnego. Dlatego za optymalne i cenne uznać należy podjęcie tematyki wyróznionej w tytule dysertacji pana Marcina Gołębiowskiego.
W ten sposób dołącza On do wąskiego grona badaczy zajmujących się w naszym kraju ustrojem Ukrainy. Z recenzji dr. Hab. Krzysztofa Eckhardta, prof. WSPiA RSW Na podziw zasługuje znakomicie dobrany temat rozprawy.
Sam w sobie należycie świadczy on o znajomości problematyki ustrojowej Ukrainy. W praktyce ukraińskiej motyw relacji zachodzących między Prezydentem a Radą Najwyższą to kluczowy, a jednocześnie jeden z najmocniej problematycznych wymiarów systemu rządu.
W nim, niczym w soczewce, ogniskuje się złożoność państwowego cyklu decyzyjnego, jego specyfika, dysfunkcje i behawioralne uwikłania. Z recenzji dr. Hab. Jacka Zaleśnego
