Niniejsza praca służy trzem celom badawczym.
Celem ogólnym jest określenie podstawy kryminalizacji zbrodni przeciwko ludzkości. Jego realizacji posłużyła analiza wszelkich ważniejszych międzynarodowych definicji bezprawności zbrodni przeciwko ludzkości, co wiązało się z wyróżnieniem i zbadaniem wszelkich składników konstytutywnych tej kategorii zbrodni. Pierwszym szczegółowym celem badawczym było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy aktorzy niepaństwowi, czyli podmioty o charakterze pozapaństwowym (tzw. Non-state actors), mogą zostać uznani za organizację w rozumieniu art. 7 ust. 2 lit. A StMTK.
Drugim celem była próba udzielenia od powiedzi na pytanie, czy państwa-strony Statutu Rzymskiego są zobowiązane do inkorporowania definicji zbrodni międzynarodowych do swych wewnętrznych systemów prawa karnego.
Przyjęte w pracy rozwiązania terminologiczne są powszechnie stosowane poprzez zagraniczną doktrynę międzynarodowego prawa karnego. W opracowaniu wykorzystano trzy metody badawcze powszechnie używane w badaniach z zakresu nauk prawnych. Podstawową metodą badawczą zastosowaną w pracy jest metoda formalno-dogmatyczna. MAnalizie poddano regulacje zbrodni przeciwko ludzkości zawarte w szeregu instrumentów międzynarodo- woprawnych. Materiał badawczy stanowiło dodatkowo orzecznictwo międzynaro- dowych trybunałów karnych i wybranych sądów krajowych. Na dodatek wykorzystano metodę prawnohistoryczną oraz prawnoporównawczą. Metoda prawnohistoryczna zaimplementowana została w celu przedstawienia cyklu kształtowania się podstaw prawnych penalizacji zbrodni przeciwko ludzkości, a także ewolucji koncepcji tej zbrodni w międzynarodowym prawie karnym. Metoda prawnoporównawcza umożliwiła zaś porównanie rozwiązań i koncepcji prawnych wywodzących się z prawa krajowego i międzynarodowego.
Celem ogólnym jest określenie podstawy kryminalizacji zbrodni przeciwko ludzkości. Jego realizacji posłużyła analiza wszelkich ważniejszych międzynarodowych definicji bezprawności zbrodni przeciwko ludzkości, co wiązało się z wyróżnieniem i zbadaniem wszelkich składników konstytutywnych tej kategorii zbrodni. Pierwszym szczegółowym celem badawczym było udzielenie odpowiedzi na pytanie, czy aktorzy niepaństwowi, czyli podmioty o charakterze pozapaństwowym (tzw. Non-state actors), mogą zostać uznani za organizację w rozumieniu art. 7 ust. 2 lit. A StMTK.
Drugim celem była próba udzielenia od powiedzi na pytanie, czy państwa-strony Statutu Rzymskiego są zobowiązane do inkorporowania definicji zbrodni międzynarodowych do swych wewnętrznych systemów prawa karnego.
Przyjęte w pracy rozwiązania terminologiczne są powszechnie stosowane poprzez zagraniczną doktrynę międzynarodowego prawa karnego. W opracowaniu wykorzystano trzy metody badawcze powszechnie używane w badaniach z zakresu nauk prawnych. Podstawową metodą badawczą zastosowaną w pracy jest metoda formalno-dogmatyczna. MAnalizie poddano regulacje zbrodni przeciwko ludzkości zawarte w szeregu instrumentów międzynarodo- woprawnych. Materiał badawczy stanowiło dodatkowo orzecznictwo międzynaro- dowych trybunałów karnych i wybranych sądów krajowych. Na dodatek wykorzystano metodę prawnohistoryczną oraz prawnoporównawczą. Metoda prawnohistoryczna zaimplementowana została w celu przedstawienia cyklu kształtowania się podstaw prawnych penalizacji zbrodni przeciwko ludzkości, a także ewolucji koncepcji tej zbrodni w międzynarodowym prawie karnym. Metoda prawnoporównawcza umożliwiła zaś porównanie rozwiązań i koncepcji prawnych wywodzących się z prawa krajowego i międzynarodowego.
Tytuł Koncepcja zbrodni przeciwko ludzkości... Autor Michał Jan Filipek Wydawnictwo Instytut Nauk Prawnych PAN EAN 9788366300118 ISBN 9788366300118 Kategoria Literatura, Prawo liczba stron 430 Rok wydania 2020 Oprawa twarda
