Walter Benjamin (1892-1940) był niemieckim intelektualistą, pochodził z asymilowanej zamożnej rodziny żydowskiej. Od 1932 roku przebywał jednak poza terytorium Niemiec. Jego przedwcześnie zakończone życie (zmarł albo popełnił samobójstwo w trakcie ucieczki z Francji przed nazistami) zaowocowało obfitością pism, które złożyły się na,,dzieła zgromadzone" liczące kilka tysięcy stron.
Główne jego teksty zostały już przetłumaczone na język polski, lecz przekłady obejmują zwykle teksty o filozofii kultury i autobiograficzne (jak "Berlińskie dzieciństwo na przełomie wieków" czy "Dziennik moskiewski").
W niniejszym tomie przedstawiono wybór pism Benjamina dotyczących literatury. Tom obejmuje spektrum od czysto akademickiej pracy na temat pochodzenia języka poprzez analizy międzywojennego stanu literatury w Niemczech, Francji i Rosji aż po własne utwory literackie Benjamina.
W wyborze uwydatniono na ogół teksty najdojrzalsze, z lat trzydziestych XX wieku. Duża ich część nie była publikowana za życia autora i ukazała się dopiero w jego pośmiertnych dziełach skategoryzowanych. Benjamin był pisarzem bardzo wszechstronnym.
Jak się jednak wydaje, literatura stanowiła główną sferę jego zainteresowań, a własne próby literackie (opowiadania, satyry, dramaty, a nawet proces kilkudziesięciu sonetów) zajmują pokaźne miejsce w całokształcie jego dzieła.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
