„Sen o przebudzeniu" – to już piąty tomik wierszy Tadeusza Krzysztofa Knyziaka, znanego licznej grupie miłośników poezji jako Coobus. Pod tym właśnie pseudonimem literackim (z czasem pojawiło się na okładce również nazwisko) poeta wydaje książki i prezentuje swoją twórczość w mediach społecznościowych i na spotkaniach z czytelnikami.
Tych spotkań jest sporo, zważywszy jego zaangażowanie w liczne poetyckie stowarzyszenia i grupy. Jako członek Zarządu Warszawskiego Oddziału Stowarzyszenia Autorów Polskich, w ciągu ostatnich 3 lat sam prowadził spotkania prezentujące innych twórców i pisał dla nich recenzje wstępne do tomików.
Aktywny w konkursach literackich, zdobył kilkadziesiąt nagród, co zaowocowało m.in. Bogatym zbiorem wydań pokonkursowych i antologii, w których prezentowane są także jego wiersze. Wśród zwycięskich konkursów pojawiała się ponadto proza – krótkie, kilkustronicowe opowiadania, które autor przygotowuje aktualnie do wydania książkowego.
Całość uzupełnia jeszcze satyra, teksty piosenek (obecne na płytach zaprzyjaźnionych wykonawców), jak też wiersze dla dzieci. Wiersze Coobusa charakteryzuje mnogość form i stylów, co jest zapewne skutkiem aktywnego przebywania w poetyckiej cyberprzestrzeni, gdzie zróżnicowane i wszechstronne są wymogi odbiorców.
Początki pisania (2007 rok), to czysta liryka, w której sam się cudownie odnajdywał. Wraz z wchodzeniem w bardziej wymagające środowiska, przystosowywał swój styl do trudniejszych i dojrzalszych wyzwań. Obok miniatur, które są kwintesencją sztuki poetyckiej (również haiku) pojawiła się także rozbudowana poetycka proza.
Koncepcja zbioru wierszy „Sen o przebudzenia", to dwie odmienne części, wzbogacone ilustracjami, opracowanymi poprzez autora. W drugiej odnajdziemy klasyczny zbiór wierszy, pierwsza jest natomiast swoistym eksperymentem – wybranymi z tego zbioru wierszami, które zaprzyjaźnione osoby, z odległych stron świata, zadeklarowały się na prośbę autora zabrać na bezludną wyspę.
Ta forma modnej zabawy, którą pandemiczny wir wciągnął w opustoszałe ulice wiosny 2020, miała swój szczególny podtekst i klimat. Zdaniem autora, sprawdziła się bardziej, niżeli można było oczekiwać. A wybrane wiersze charakteryzuje wspólny nostalgiczny mianownik tęsknoty za ojczystym krajem.
Czy są to wiersze o życiu i miłości? Odpowiedź na to pytanie zawarta jest w jednym z prezentowanych wierszy. Dziewczynka bez zapałek w mojej bajce są tylko dziewczynki bez zapałek ze smartphonami przyklejonymi do dłoni i Jaś Wędrowniczek w kryształowej rzeźbionej szklance bajecznie kolorowe okładki w księgarniach też są przypisane do innych już bajek a do nich obowiązkowe 30 procent zniżki na pierwszy dzień sprzedaży książka o życiu i miłości uśmiecha się do mnie spod grubej warstwy makijażu skąd wiem o czym jest to dzieło wiem podsłuchałem podpowiedziała to pięcioletnia dziewczynka pomagająca babci wybrać książkę kup tę powiedziała ona jest o życiu i o miłości skąd wiesz usłyszała bo wiem wszystkie książki są o życiu i miłości przy s...
