Aleksy, kipiący gniewem nastolatek, po ukończeniu szkoły zamierza pojechać z kolegami do Amsterdamu, zamiast tego jednak udaje się z matką na wieś do Francji. Mają spędzić razem lato. Ich nieprzystępna relacja powoli się odmienia, aż w końcu - na krótko - przechodzi w autentyczną bliskość.
Po latach, już jako ceniony artysta, Aleksy powraca pamięcią do dni spędzonych z mamą i w swoim wściekło-lirycznym monologu stopniowo - w serii retrospekcji i narkotycznych malarskich wizji - dociera do istoty tego, co wówczas przeżywał i czuł.
***,,Tatiana Tîbuleac w swej debiutanckiej powieści, perfekcyjnie przełożonej z języka rumuńskiego, opowiada o tej najpierwszej i najważniejszej więzi, jaką jest więź z matką. Opowiada w sposób seksowny, pełen melodii, nienawiści i czułości.
Opowiada nadzwyczajnie - jak nikt dotąd". Maciej Topolski,,Ból i piękno zawarte w tej książce dławią i zapierają dech. Jakby setki niedużych igieł wbijały się w ciało, przedostawały do żył i płynęły do serca.
Aleksy snuje swoją cierpką balladę o kręgach traumy, wyśpiewuje gorzki lament, który zamienia się w poemat o nieubłaganym przemijaniu. Cierpienie zaklęte w głowach słoneczników, w polu ułamanych łodyg, w osieroconych sukienkach.
Co pozostanie$196 Wspomnienia jak połyskujące perły, tęsknota za zielonymi oczami matki, tkanka pamięci pokryta bliznami, a dla nas, czytelników - wszechpotężna moc literatury, która wysyca sensem pustkę losu".
Małgorzata Rejmer
