Liście symbolizują następujące po sobie okresy rozwoju i naturalny proces przemian, są kojarzone z nietrwałością i kruchością, a tym samym śmiercią i przemijaniem. Jednocześnie stanowią również emblemat nadziei, odradzania się i spektakularna, bowiem ich pojawienie się oznacza nadejście wiosny, a więc życie, istnienie.
Liście konotują zatem jednocześnie pozytywne, jak i negatywne wartości. Podobnie jak ludzie... Poezja Rafała Barbarskiego jest próbą zgłębienia tej problematyki - pragnieniem opisania ludzi poprzez pryzmat ich emocji, które, tak jak liście, przybierają przeróżne odcienie i formy.
Są niejako zwierciadłem duszy, kondycji i wnętrza człowieka szukającego odpowiedzi na dręczące go pytania o istotę cierpienia, a także sens egzystencji, konfrontującego w tym celu najróżniejsze znane mu wartości z zakresu wiary, nauki czy natury.
Jednak nawet wtedy nie opuszczają go wątpliwości. Czy warto wciąż poszukiwać$644 Czy jakiekolwiek, choćby najszczególniej przekonujące, uzasadnienie będzie w stanie w końcu ukoić skołataną duszę$645 To - jak się okazuje - wcale nie jest takie pewne.
