zgromadzone w tomie Człowiekiem jestem wiersze Krzysztofa Saturnina Schreyera, zróżnicowane w treści, od liryki, utworów filozoficznych, żartobliwych grotesek po utwory okolicznościowe, ujęte są w prostą, konwencjonalną formę z rymami niejednokrotnie sylabotonicznymi, co daje efekt płynności i harmonijnej melodyki wersów.
Zbiór podzielony jest na osiem rozdziałów, w których wiersze przeważnie korespondują z tytułami poszczególnych części. I tak w rozdziale Oboje znajdują się utwory o wydźwięku lirycznym, subtelnie demonstrujące rożne odcienia miłości rozwijającej się w tle jakby teatralnej scenerii:,,(...) Modrzew wyrósł nad inne drzewa dookoła, gnąc swą koronę lekką, jeszcze nie złamaną, mówi: - Kiedyś mnie zamkną w zdrowe belki dworu.
Niech po naszej miłości słowa pozostaną". (,,W Radziejowicach") W rozdziale Takie życie znajdują się wiersze zmuszające do filozoficznych przemyśleń o kondycji ludzkiej:,,...mądrość życia jak łaska, nie wiadomo komu dana równo: na wyspach, na polu czy w domu".
(,,Życiowa mądrość") Niektóre utwory posiadają wydźwięk edukacyjno-dydaktyczny, jak np. Wiersz,,Ostatnie kielichy": (...),,Nie bój się przyjacielu, lecz zbieraj za życia skarby do odkopania, dźwięki do odkrycia.
(...)". Jeszcze w rozdziale Takie życie odnajdziemy wiersze urzekające pięknem nastroju, bogate w tropy poetyckie: (...),,Bieleją brzozy, srebrzyste duchy, jak rozrzucone organy, a las milczący, las zasłuchany z dębem na skraju w bezruchu.
(...)". (,,Niezwykła chwila")
