Edgar Allan Poe – prekursor horroru i opowiadań detektywistycznych. Żył niedługo i burzliwie, zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach, a osiągnięcia literackie okazały się nadzwyczaj trwałe. Jego utwory cieszą się niesłabnącą popularnością i powoli zdobywają zachwyt jeszcze w kręgach akademickich.
Sama postać amerykańskiego twórcy silnie oddziałuje na współczesną kulturę popularną, o czym świadczy niedawno nakręcony film osnuty na zagadkowych okolicznościach jego śmierci oraz występowanie Poego w serialach telewizyjnych i kreskówkach.
Jego twórczość silnie inspirowała i nadal inspiruje grafików, malarzy i muzyków. H.P. Lovecraft mówił o nim: „Bóg fikcji literackiej". Teraz Poe powraca w mistrzowskim przekładzie. Sławomir Studniarz, uhonorowany Nagrodą „Literatury na Świecie", genialnie oddaje walory językowe i literackie oryginału.
Obok popularnych opowiadań, jak choćby: Zagłada domu Usherów, Maska czerwonego moru, Studnia i wahadło czy Czarny kot, w zbiorze znalazły się jeszcze teksty mniej znane: Eleonora, Żabi skoczek, Król Mór, System doktora Pierza i profesora Smoły czy Złoty żuk.
Gratka dla wielbicieli grozy, budzący dreszcz powrót do źródeł – trzydzieści dziewięć opowiadań, będących prawdziwą mieszanką wybuchową, która nieustannie zniewala kolejne pokolenia czytelników. Edgar Allan Poe (1809–1849) – poeta i powieściopisarz amerykański, pracował jako krytyk i redaktor.
Przedstawiciel romantyzmu w literaturze amerykańskiej. W jego twórczości dominowały wątki fantastyki i horroru. Zapoczątkował gatunek noweli kryminalnej (Zabójstwo przy Rue Morgue). Stworzył także pierwszą w literaturze postać detektywa – C.
Auguste Dupina, który rozwiązuje zagadki kryminalne stosując metody dedukcji.
