Józefa Lis-Błońska (1900-1970) reprezentuje pokolenie, które dwukrotnie walczyło o niepodległość swej Ojczyzny. Zróżnicowane były postawy Polaków, którzy przeżyli dwie wojny. Ona zasłużyła na miano niezłomnej.
Jej los był ściśle związany z losem Polski. W życiu osobistym przeżywała wzloty i upadki,zawsze była patriotką i nigdy nie zmieniła swoich poglądów. Bohaterka wojny polsko-bolszewickiej. Działaczka nielegalnej Polskiej Organizacji Wojskowej w Mińsku Litewskim.
Nie zważając na bolszewików, wykonywała mnóstwo niebezpiecznych zadań. Po nieudanej próbie uwolnienia Mateusza Stefanowskiego,,Żywego", komendanta POW, z Twierdzy w Bobrujsku wsławiła się brawurową ucieczką z miasta, wiedząc, iż bolszewicy wyznaczyli za jej głowę nagrodę.
Za swoje czyny została odznaczona Orderem Virtuti Militari. W okresie II RP znana działaczka społeczna i dziennikarka. Podczas II wojny światowej działała w konspiracyjnej organizacji - Związek Syndykalistów Polskich.
Znów oddała się z zaangażowaniem niebezpiecznym zadaniom, m.in. Ukrywała u siebie Żydówkę. W czasie Powstania Warszawskiego służyła w pomocy cywilnej w Śródmieściu. Po wojnie podjęła pracę w Polskim Radiu, gdzie usiłowała przekazać słuchaczom prawdę o bohaterach wojennych, Powstaniu Warszawskim i wyzwalaniu ziem polskich poprzez wojska sowieckie.
Z powodu takiej postawy została zwolniona z pracy. Na za każdym razem pozostała wierna swoim antykomunistycznym poglądom.
