Przedmiotem zainteresowania językoznawstwa diachronicznego są zmiany w języku na wszystkich jego stopniach i we wszelkich jego podsystemach. Zmiany takie zachodzą zawsze i w każdym języku naturalnym, rozmaite jest wyłącznie ich tempo.
widoczne jest podejście do materiału językowego od strony aktywnej: widzenie nie stanu, ale ruchu, przekształcenia. Językoznawca diachronista moze badać zmiany fonetyczne, fonologiczne, prozodyczne, morfologiczne, składniowe, stylistyczne, socjolingwistyczne, pragmatyczne, etykiety językowej.
Książka omawia wszystkie najważniejsze zagadnienia metodologiczne diachronii, ilustrując je przukładami pochodzącymi z przeróżnych genetycznie i typologicznie języków. Przeznaczona dla językoznawców i studentów, zajmie też wszelkich ciekawych się lingwistyką.
