Osobista relacja z pokonywania depresji
Miłość, spełnienie zawodowe, spokojne codzienne życie w otoczeniu rodziny i przyjaciół oto pragnienia Aurelii. Wszystko wydaje się być na korzystnej drodze dziewczyna kończy studia pedagogiczne i spotyka mężczyznę, z którym pragnie zbratać się na stałe. A jednak piętrzące się problemy powodują, iż każdy kolejny dzień staje się coraz trudniejszy do zniesienia
Aurelia inicjuje dostrzegać, iż zaszła w niej jakaś drastyczna zmiana, iż nie ma w niej już dawnej radości i chęci do życia, a najmniejsza trudność urasta w jej oczach do rangi katastrofy Co zmieni w życiu Aurelii słowo depresja? I czy wsparcie życzliwych ludzi starczy, by znalazła w sobie siłę do walki o własne szczęście?
W podstawówce nasza bohaterka nie uważała się za bystrą dziewczynę. Już pierwszego dnia szkoły w szaleństwie i przypływie radości spadła ze schodów. Z czytaniem miała problemy, z zachowaniem ponoć też, gdyż pamięta sporo otrzymywanych wtedy najgorszych ocen, czyli chmurek z piorunem. Było ich tak dużo, iż jej mama żartowała, że to ją zaraz piorun trzaśnie.
