Nie ulega wątpliwości, że problematyka ochrony zasobów naturalnych, także w jej rozmiarze prawnym, ma współcześnie niezwykle doniosłe znaczenie. Jest to spowodowane rosnącą świadomością ekologiczną społeczeństw i presją związaną z wyczerpywaniem się części zasobów naturalnych przy często rosnącym zapotrzebowaniem na nie.
W tej sytuacji prawo powinno tworzyć warunki umożliwiające osiągnięcie stanu określanego mianem?zrównoważonego rozwoju? i optymalnie ten rozwój stymulować. Oznacza to konieczność zmiany wielu normatywnych wzorców produkcji i konsumpcji, a w konsekwencji transformacji systemy społeczno-gospodarczego w kierunku tzw.?zielonej gospodarki?.
konsoliduje się z tym sporo zagadnień prawnych, które wymagają szczególnego spojrzenia. Jest ono tym bardziej konieczne, iż ochrona środowiska i zasobów naturalnych ze swojej istoty wykracza poza granice danego kraju i wymaga współpracy międzynarodowej.
Prowadząc tego typu rozważania, nie wolno tez abstrahować od ustaleń poczynionych w przedmiotowym zakresie na gruncie innych nauk, jak np. Ekonomii, która przestrzega prawodawcę i decydentów przed destrukcyjnym używaniem zasobów naturalnych (na ogół nieodnawialnych), poprzez co należy rozumieć nadmierną, rozrzutną oraz degradującą przyrodę eksploatację.Fragment Przedmowy
