Pierwszą refleksją, jaka nasuwa się po przeczytaniu Oględzin zwłok i miejsca ich znalezienia, jest to, że książkę tę napisał ktoś, komu nie są obce – i znane tylko z teorii – problemy związane z tak pokaźną czynnością procesową, jaką są z pewnością oględziny zwłok (ludzkich) i miejsca ich znalezienia.
Pracę tę, w takiej formie i ujęciu, mógł napisać tylko „praktyk”, który taką czynność wielokrotnie osobiście wykonywał, a co więcej – praktyk z rozległą znajomością tematu od strony teoretycznej, który w sposób przystępny wykorzystał tę wiedzę przy omawianiu praktycznych aspektów przeprowadzania oględzin zwłok, wytwarzając publikację, którą można z całą odpowiedzialnością nazwać „podręcznikiem” dla pracowników organów ścigania i rozmiaru sprawiedliwości.
Druga refleksja jest związana z tym, że Autorka, czynny zawodowo prokurator, demonstruje swoje poglądy na temat szczegółowych zagadnień związanych z tematem pracy trzymając się ściśle realiów polskiego rozmiaru sprawiedliwości i jego możliwości technologicznych, co uważam za ogromną zaletę tej książki.
Nie ma w niej bowiem, bez dwóch zdań interesujących dla laika, opisów oględzin zwłok, ujawnionych w trakcie tej czynności śladów i ich interpretacji wspartej animacją komputerową, jak np. W lubianych serialach kryminalnych w rodzaju CSI, co rzeczywiście robi wrażenie, ale ma niedużo wspólnego z rzeczywistością.
W porównaniu z przedstawionymi w takich filmach możliwościami kryminalistyki omówione przez Autorkę „polskie realia” w tym zakresie wydają się być ubogie, a stan polskiej kryminalistyki zatrważająco odległy od światowych osiągnięć tej nauki, aczkolwiek są to dane prawdziwe.
- dr Bogusław Michalski, prokurator Prokuratury Apelacyjnej w Warszawie Monika Całkiewicz ukończyła studia doktoranckie na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Jej rozprawa doktorska została lubiana w konkursie Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego im.
prof. Tadeusza Hanauska za najkorzystniejszą pracę 2004 roku z dziedziny kryminalistyki. Od 2004 r. Jest prokuratorem, a od 2006 r. – adiunktem w Katedrze Prawa Karnego Akademii Leona Koźmińskiego. Prowadzi wykłady z zakresu kryminalistyki, medycyny sądowej, psychiatrii i psychologii sądowej oraz postępowania karnego dla aplikantów prokuratorskich i adwokackich.
Jest autorką monografii Kryminalistyczne badania patologicznego pisma ręcznego (2009) oraz Modus operandi sprawców zabójstw (Poltext, 2010).
