Festiwal Sacrum Profanum zaznacza niemało tropów, których rozwinięcie przynosi ten przewodnik - zamiast w szczegółach opisywać program, obudowuje go w kontekst. Całość podzielono na trzy działy. Sacrum skupia się na twórcach muzyki bliższej akademickiemu jej pojmowaniu.
Ta część zbiera sylwetki pionierek elektroniki Pauline Oliveros i Éliane Radigue przedstawione przez Izabelę Smelczyńską, Alvina Luciera w uporządkowanym ujęciu Antoniego Michnika i wielogłos na temat Juliusa Eastmana, którego opisuje Mary Jane Leach - badaczka jego twórczości - i o którym opowiadają Dariuszowi Brzostkowi przyjaciele kompozytora: Petr Kotik i Joseph Kubera.
Profanum nawiązujące do muzyki alternatywnej. Tu przeczytamy o ekscentryzmie i muzykalności Moondoga w tekście Jana Błaszczaka, tu wyszukamy przedruk wywiadu Cole'a Gagne'a z Hardinem z 1992 roku; tutaj także Filip Szałasek obnażył słabości Lubomyra Melnyka i pokazał, jak zaprowadziły go do sukcesu, Jarek Szubrycht przyjrzał się metodyce pracy twórczej Murcofa, a Piotr Strzemieczny podjął się zdefiniowania nurtu post indie classical.
Trzecia część - z tytułem zaczerpniętym z okładki - mieści zebrane varia. Bolesław Błaszczyk przygląda się duchowi free Tomasza Stańki z lat 80., Michał Mendyk rozmawia z Evanem Ziporynem o granicach improwizacji i kompozycji w kontekście Muzyczek Góreckiego, o konceptualizmie z Brechtem w tle przeczytamy w korespondencji Marcina Barskiego z Michałem Liberą, Monika Pasiecznik zdemaskuje mit,,nieśmieszności" i aseksualności muzyki współczesnej, a Karolina Dąbek przypomni i zaapeluje, iż warto przypomnieć sobie, jak to jest być dzieckiem w zetknięciu z muzyką najnowszą.
To pozycja pełna myśli i rozmów poświęconych muzyce aktualnej, którym warto oddać swój czas, bo może być zaczynem do refleksji na temat obecnej sytuacji społecznej, politycznej - i kulturalnej. Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
