Poetycko codziennie, choć niecodziennie. Obserwacje, relacje, akcje, interakcje. Wszystko co nas otacza, dotyka, przemawia do nas w wierszach Artura Wilka. Nieznani - anonimowo, z bezkształtną miną niemymi ustami, trwogą, idą drogą.
Zaciskając dłonie nerwowo, we wstecznym pośpiechu toną, idą drogą. Fragment wiersza Marsz milczenia Artur Wilk - urodzony w roku czarnobylowym absolwent matematyki. Miłośnik intelektualizmu Szymborskiej, zwartości i oszczędności formy Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej, estetyki brudu Geneta, a także ironii i groteski Witkowskiego.
Mawia o sobie, że jest emocjonalnym popaprańcem w świecie emocji przekształconych przez inwersję. Wierzy, iż przeszłość wpływa na przyszłość jedynie przez teraźniejszość. Zbiór Nie umiem rozmawiać jest jego debiutem poetyckim.
