Peres szimon, landau david Ben gurion żywot polityczny

Dawid Ben Gurion urodził się 16 października 1886 roku w Płońsku jako Dawid Grün. Umarł 1 grudnia 1973 w Ramat Gan otoczony sławą jednego z najważniejszych izraelskich polityków. Wierzył w wyjątkowość narodu żydowskiego i jego prawo do posiadania własnego państwa. Był jednym z młodych pionierów z drugiej aliji, zaczynał od zbierania pomarańczy i prostych prac pasterskich, a po latach został pierwszym szefem rządu. Był wizjonerem i pragmatykiem zanurzonym w żydowskiej historii i tradycji, a przy tym patrzącym w przyszłość i wyzbytym sentymentów. Stał się symbolem energii, która stworzyła państwo Izrael, i przywódcą, jakiego potrzebował kraj walczący o swoje istnienie. Dla Szimona Peresa, byłego prezydenta Izraela i laureata Pokojowej Nagrody Nobla i dla wielu innych Izraelczyków Dawid Ben Gurion był postacią z legendy, ojcem założycielem ich państwa, współczesnym prorokiem, a jednocześnie człowiekiem z krwi i kości, który własnym trudem, uporem i wiarą zapisał się na kartach historii.Książka łączy osobiste wspomnienia z opowieścią o obfitej polityce i wydarzeniach, które zmieniły świat. Dla Peresa to dialog z samym sobą i przeszłością, który David Landau, dziennikarz i były redaktor naczelny „Haarec”, podsycał wnikliwymi pytaniami na temat Bena Guriona i jego dziedzictwa.Szimon Peres demonstruje wyjątkowo ludzki portret Dawida Ben Guriona – znakomitego stratega z szerokim spojrzeniem na historię i dalekosiężną wizją izraelskiej przyszłości. Mówi o nim z zaangażowaniem, bezstronnością i mądrością, które cechowały sześć dekad jego służby publicznej. William Jefferson ClintonPełen podziwu dla Ben Guriona, Peres ani na chwilę nie popada w bohaterski kult wodza ani nie traci z oczu realiów historycznych. To osobiste wspomnienie o Ben Gurionie i jego otoczeniu jest zachwycające.„The Wall Street Journal”Szimon Peres, prezydent i były premier Izraela, prezentuje intrygującą i bardzo osobistą biografię Dawida Ben Guriona, pierwszego premiera Izraela i swego mentora. Czytelnikom spodoba się analiza relacji autora z Ben Gurionem, jak również skromność tego pierwszego. Ładunek emocji i głębia osobistej refleksji czynią z tej książki coś więcej aniżeli biografię. „Publishers Weekly”