Drugi tom Utworów zgromadzonych Mirona Białoszewskiego dokumentuje działalność Teatru Osobnego, awangardowego teatru domowego, który powstał jesienią 1955 roku, jeszcze przed oficjalnym ogłoszeniem końca socrealizmu.
W ciągu ośmiu lat istnienia wystawił pięć programów. Tylko jeden z nich stanowił adaptację fragmentów tekstów klasycznych, cztery wcześniejsze - każdy złożony z kilku osobnych krótkich utworów - były inscenizacjami oryginalnych sztuk, scenariuszy scenicznych wytwarzanych dla tej sceny.
Teatr Osobny był dziełem zespołowym. Aktorstwo Lecha E. Stefańskiego, malarstwo i aktorstwo Ludmiły Murawskiej, autorstwo i aktorstwo Mirona Białoszewskiego oraz autorstwo niektórych sztuk, pomysły rozwiązań fabularnych, inscenizacje i scenografia Ludwika Heringa dawały dzieło oryginalne, demaskujące iluzję sceniczną, animujące wyobraźnię widzów, zaprzeczenie teatru konwencjonalnego.
Dwa wydania Teatru Osobnego. 1955-1963 ukazały się wyłącznie pod nazwiskiem Białoszewskiego. Obecne - zgodne z oświadczeniem poety w listach do dyrekcji Teatru Powszechnego (1976) i redakcji miesięcznika,,Dialog" (1977) - oddaje sprawiedliwość Heringowi.
Teksty autorstwa albo współautorstwa Heringa zostały podpisane jego nazwiskiem.
