Podróż przez dźwięki to opowieść biograficzna przedstawiająca twórczość i życie Stanisława Moniuszki w nieco inny sposób. Dla autorki historii głównymi punktami interpretacyjnymi stały się przystanki kompozytora w czasie jego podróży jednocześnie tej życiowej, jak i podróży poprzez dźwięki.
Miejsca, w których się zatrzymywał stanowiły dla niego inspirację do tworzenia nowych dzieł. Odwołując się do liczących stron listów, notatników kompozytora, rycin czy afiszy, autorka snuje interesujące opowieści i z wirtuozerską produktywnością splata wątki artystycznej twórczości Moniuszki z jego życiem osobistym.
Podróż poprzez dźwięki to książka pokazująca życie i twórczość Stanisława Moniuszki w świetle nowo przestudiowanych źródeł prasowych i epistolograficznych. Stanowi przymiarkę do przyszłej pokaźnej monografii kompozytora, której napisanie będzie możliwe po wykonaniu innej sporej pracy przygotowaniu krytycznej edycji listów do Moniuszki i poprzez niego pisanych.
Pracę tę podjęliśmy na zaproszenie PWM, w ramach przygotowywanego przez Wydawnictwo nowego zbiorowego wydania dzieł Moniuszki, wspólnie z wybitnym filologiem prof. Radosławem Okulicz-Kozarynem z Uniwersytetu im.
A. Mickiewicza w Poznaniu. Już na obecnym, wstępnym etapie badań nad moniuszkowską spuścizną epistolograficzną (potrwają one kilka lat, gdyż oprócz rzetelnego opracowania samych tekstów od strony filologicznej, trzeba stworzyć odpowiednio pokaźne merytoryczne komentarze do treści listów) można było podać szereg nowych informacji, sprostować dużo błędów pokutujących w dotychczasowych opracowaniach, nade wszystko zaś przepracować klasyczny portret Moniuszki, jaki przekazali dotychczasowi biografowie.
Nowo wprowadzone albo znacząco przeinterpretowane w książce wątki dotyczą m.in. Oceny wileńskiego okresu działalności Moniuszki i jego wkładu w tworzenie literacko-muzycznej szkoły litewskiej, udziału mecenasów i przyjaciół kompozytora (w tym licznego grona pań) w kreowaniu jego publicznego wizerunku, recepcji muzyki Moniuszki w kraju i za granicą, wreszcie światopoglądu kompozytora.
Bohater mojej mini-monografii jest z pewnością mniej jednoznaczny niżeli ten ze starszych prac, gdyż jego postać cechują w równej mierze cnoty i słabości, jedynie słuszne decyzje i dramatyczne wahania.
W ten sam sposób starałam się ukazać otoczenie Moniuszki, udzielając miejsca kilku ważnym dyskusjom estetycznym i politycznym, które podzieliły uczestników polskiej kultury lat 50. I 60. XIX wieku na zwalczające się obozy, nie ułatwiając nikomu podejmowania decyzji w sprawach sztuki.
