Podwójna perspektywa to książka o subiektywizacji? o myślach, emocjach i odczuciach bohaterów wyrażanych przez wieloznaczną i niejednokrotnie zaskakującą formę filmową. Przedmiotem badań są filmy, w których zabiegi audiowizualne tworzą różnorodne wariacje dotyczące stanów psychicznych postaci.
Wewnętrzna perspektywa bohaterów i zewnętrzna perspektywa narracyjna nakładają się na siebie i wchodzą w rozmaite relacje, angażując widza emocjonalnie i namawiając do interpretacji. Autor ukazuje, jak za pomocą nad wyraz złożonych środków stylistycznych twórcy filmowi kreują wielowymiarowy świat wewnętrzny.
nieprzeciętne filmy – Palacz zwłok Juraja Herza, Konformista Bernarda Bertolucciego, Tańczący jastrząb Grzegorza Królikiewicza, Urodzeni mordercy Olivera Stone’a i Requiem dla snu Darrena Aronofsky’ego – stają się polem badań subiektywizacji zapośredniczonej.
Figura ta pozwala odbiorcy niemal dotknąć doświadczeń bohatera – jego nieświadomych pragnień, emocji, doświadczeń społecznych, wgranych w umysł schematów kulturowych i doznań cielesnych. Publikacja ta nie tylko przynosi nowe teoretyczne rozpoznania dotyczące subiektywizacji, ale także dostarcza ergonomicznych narzędzi do analizy filmów, w których narracja została odfiltrowana przez perspektywę postaci.
„Książka Roberta Birkholca posiada wszystkie zalety, które powinny cechować inspirującą intelektualnie naukową rozprawę z humanistyki: adekwatne znalezienie nieopisanego dotąd szerzej obszaru badań, intelektualny horyzont, wyrażający się choćby w bogatej literaturze i umiejętnym jej stosowaniu, pojęciową precyzję, ciekawość poznawczą, logiczną przejrzystość i stylistyczną elegancję wywodu.
(…) Analizy są wspaniałe i naprawdę odkrywcze, odsłaniając, nazywając i interpretując aspekty raczej tylko intuicyjnie i powierzchownie odczuwane przy «normalnym» oglądzie owych filmów”. Dr hab. Tomasz Kłys, prof.
uczelni, Uniwersytet Łódzki „Terenem badań autora jest obszar narracji filmowej, rozumianej głównie jako złożona forma wyrazu artystycznego, umożliwiająca artykulację przeróżnych (percepcyjnych, psychicznych, cielesnych), a przy tym niejednokrotnie ambiwalentnych doznań, które głównie opierają się logicznemu uspójnieniu czy werbalizacji.
(…) Książka budzi podziw ze względu na precyzję metodologiczną, intelektualną przenikliwość i zniuansowanie analiz. Jest dokonaniem rzetelnym i odkrywczym, początkującym na polskim gruncie naukowym pogłębione studia komparatystyczne nad poetyką oraz możliwościami poznawczymi wielosemiotycznej narracji filmowej jako medium reprezentacji doświadczeń antropologicznych”.
dr hab. Brygida Pawłowska-Jądrzyk, prof. Uczelni Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego
