"Jeszcze do niedawna w Japonii uważano, że fundamentem badań nad japońską literaturą tradycyjną są studia nad waka, czyli nad pieśnią japońską, zwłaszcza nad formą krótkiej pieśni tanka, komponowanej w Japonii od co najmniej półtora tysiąca lat.
Jej rozwój przypada na czas rozkwitu kultury arystokratycznej epoki Heian i na początek nowej epoki samurajskiej Kamakura, a mówiąc ściślej - na wieki X-XIII. Książka dr Senri Sonoyamy poświęcona jest właśnie waka, czyli japońskiej poezji dworskiej w okresie jej rozkwitu i utrwalania w postaci zbiorów cesarskich.
Centralnym obiektem analiz i interpretacji jest Kokin wakashu (Zbiór dawnych i współczesnych pieśni japońskich, 905 r.), czyli pierwsza antologia Chokusenshu, która stała się wzorcem dla wszelkich dwudziestu następnych antologii cesarskich (od 905 r.
do 1439r.). Przedstawione w tej książce opracowanie pieśni japońskich jest dziełem nowatorskim, pierwszym w Polsce konsekwencją badań, w których nie tylko wykorzystano najnowsze źródła japońskie, lecz także harmonijnie powiązano japońskie twierdzenia i hipotezy literaturoznawcze i językoznawcze z koncepcjami europejskimi".
Prof. Dr hab. Mikołaj Melanowicz "W monografii znajdujemy wielostronny obraz komunikacji literackiej dworu Heian będącej typową dziedziną aktywności artystycznej i kulturalnej elity dworskiej, w której poezja waka zdobywa coraz wyższą rangę - nie tylko jako narzędzie tej szczególnej komunikacji,z zasady jako aktywnie praktykowana sztuka słowa, modelująca wrażliwość estetyczną jednostki.
Poezja ta powstawała wprawdzie w środowisku zdominowanym intelektualnie i artystycznie poprzez duchowe oraz literackie dziedzictwo Chin, lecz jej emancypacja językowa i artystyczna, zdolność do kreowania czysto japońskiej sfery ekspresji artystycznej, odwoływania się do rodzimych źródeł atrakcyjna i wartości filozoficznych zostały poprzez autorkę monografii stanowczo umiejętnie zaprezentowane w książce".
Prof. Dr hab. Lidia Kasareffo Dr Senri Sonoyama - absolwentka i doktor tokijskiego Uniwersytetu Rikkyo, adiunkt w Zakładzie Japonistyki i Sinologii Uniwersytetu Jagiellońskiego, zajmuje się dawną literaturą japońską, ze szczególnym uwzględnieniem poezji i prozy dworskiej okresu Heian.
Opublikowała niemało prac z tej dziedziny w Japonii i w Polsce. Prowadzi wykłady i seminaria literaturoznawcze, uczestniczy też w projektach badawczych we współpracy z uczelniami japońskimi oraz zagranicznymi ośrodkami japonistycznymi.
