Wiesław Krakowski – lekarz chirurg z ogromnym doświadczeniem zawodowym, zdobytym także poza granicami Polski, ze znaczącymi sukcesami w sporcie (tenis i lekkoatletyka), miłośnik narciarstwa alpejskiego i żeglarstwa, jest także obdarzony talentem pisarskim.
posiada dar dostrzegania i opisywania złożonych zjawisk otaczającego go świata. Tym razem, w piątej z kolei książce, wziął na warsztat pisarski swoje życie, sięgając aż do dzieciństwa. Opisuje fakty z życia osobistego oraz fascynujące przygody, jakie mu było informacje przeżyć.
Najwięcej uwagi poświęcił swej największej pasji – chirurgii, przedstawiając niezwykle atrakcyjnie poszczególne etapy własnego rozwoju zawodowego, przywołując niejednokrotnie dramatyczne chwile związane z ratowaniem zdrowia i życia ludzi.
W swych wspomnieniach nie zapomina również o tych wszelkich, z którymi dane mu było współpracować. Ustosunkowuje się do zachodzących w tym czasie zmian społecznych i politycznych. Z całą otwartością i szczerością odnosi się do aktualnej sytuacji w lecznictwie.
Ubolewa, że mimo ogromnego postępu medycyny współczesnej, wielu wprowadzonych reform, systematycznie pogarsza się sytuacja pacjenta, chory traci, a może już utracił swoją podmiotowość. Autor, lekarz z powołania, niezmiernie uznany przez pacjentów, jak mało kto ma do tego prawo.
Nowa książka Wiesława Krakowskiego to nie tylko zwykłe wspomnienia starego chirurga, to także zaproszenie do refleksji, do dyskusji nad tym, o czym autor pisze. Elżbieta Pawlicka
