Integracja imigrantów ze społeczeństwem przyjmującym stała się bardzo ważną kwestią w obliczu problemów związanych z intensywnym napływem imigrantów do Europy. Imigranci spoza Europy, zwłaszcza muzułmańskie mniejszości, zaczęli być postrzegani jako zagrożenie dla narodowej kultury i tożsamości, spójności społecznej, bezpieczeństwa oraz cywilizacji zachodniej. Pojawiły się liczne krytyki dotychczasowych koncepcji polityk integracji, wynikające z przekonania o ich nieskuteczności. W rezultacie, od początku XXI wieku poszczególne państwa zachodnioeuropejskie dokonywały przemian w swojej polityce imigracyjnej i integracyjnej. Państwa pozytywnie nastawione do imigracji, zmieniły swoją doktrynę na zdecydowanie mniej liberalną.
W Polsce kwestie związane z integracją imigrantów długo nie zyskiwały zainteresowania władz krajowych z powodu marginalnej skali imigracji i braku silnych napięć adaptacyjnych. W wyniku czego, Polska nie posiada dziś spójnej i kompleksowej koncepcji polityki integracji imigrantów.
Zestawienie zagadnień polityki integracyjnej równocześnie na gruncie polskim jak i holenderskim wydaje się stanowczo niebanalne. W Polsce bowiem, nieposiadającej długich doświadczeń z przyjmowaniem imigrantów, kwestia ta omawiana jest stosunkowo od niedawna i wynika stąd, iż Polska dotychczas postrzegana jako kraj emigracji stała się w ostatnich latach państwem docelowych migracji, głównie ze Wschodu. Holandia zaś poprzez dziesięciolecia prowadząca politykę otwartych drzwi i tolerancji wobec masowo przybywających imigrantów spoza Europy, na początku XXI wieku zmieniła swoje podejście na niezaprzeczalnie mniej liberalne.
Autorki omawiają także kwestie dotyczące bezpieczeństwa całej Europy, ze szczególnym uwzględnieniem państw Unii Europejskiej. Autorki w przekonującym stopniu ukazały jak niemało nieścisłości, niedoskonałości czy nawet zaniechań zostało poczynionych w europejskim podejściu do migracji, migrantów i integracji.
W Polsce kwestie związane z integracją imigrantów długo nie zyskiwały zainteresowania władz krajowych z powodu marginalnej skali imigracji i braku silnych napięć adaptacyjnych. W wyniku czego, Polska nie posiada dziś spójnej i kompleksowej koncepcji polityki integracji imigrantów.
Zestawienie zagadnień polityki integracyjnej równocześnie na gruncie polskim jak i holenderskim wydaje się stanowczo niebanalne. W Polsce bowiem, nieposiadającej długich doświadczeń z przyjmowaniem imigrantów, kwestia ta omawiana jest stosunkowo od niedawna i wynika stąd, iż Polska dotychczas postrzegana jako kraj emigracji stała się w ostatnich latach państwem docelowych migracji, głównie ze Wschodu. Holandia zaś poprzez dziesięciolecia prowadząca politykę otwartych drzwi i tolerancji wobec masowo przybywających imigrantów spoza Europy, na początku XXI wieku zmieniła swoje podejście na niezaprzeczalnie mniej liberalne.
Autorki omawiają także kwestie dotyczące bezpieczeństwa całej Europy, ze szczególnym uwzględnieniem państw Unii Europejskiej. Autorki w przekonującym stopniu ukazały jak niemało nieścisłości, niedoskonałości czy nawet zaniechań zostało poczynionych w europejskim podejściu do migracji, migrantów i integracji.
Tytuł Polityka integracji imigrantów w Polsce i Holandii Autorzy Violetta Gul-Rechlewicz, Lucyna Rajca Wydawnictwo Elipsa Dom Wydawniczy EAN 9788380174191 ISBN 978-83-8017-419-1 Kategoria Literatura, Polityka, Politologia liczba stron 150 Format 240x168x8 mm Rok wydania 2021 Oprawa karton
