Książka stanowi kompendium dydaktyczne dla studentów przygotowujących się do roli nauczyciela-polonisty. Autorzy odwołują się do najnowszego stanu badań różnorodnych dyscyplin: językoznawstwa, literaturoznawstwa, dydaktyki języka polskiego, pedagogiki, psychologii, a na dodatek wiążą dydaktykę polonistyczną z dydaktyką ogólną. Publikacja zawiera wskazówki dotyczące wykorzystywania na lekcjach języka polskiego metod ogólnodydaktycznych, a także konieczności użytkowania cyfrowego środowiska nauczania.
Sensem podręcznika polonistycznej dydaktyki jest uporządkowanie i powiązanie celów i metod kształcenia kulturowo-literackiego i kulturowo-językowego, wyjaśnienie celowości i sensu działań nauczyciela, ukierunkowywanie jego refleksji metodycznej. Książka została więc zredagowana zgodnie z należycie umotywowaną logiką wywodu, obejmującego pełne spektrum wskazanej tytułem problematyki, czyli: zagadnienia dotyczące ucznia i nauczyciela, metod i zasad, a także form nauczania, podręczników, podstawy programowej, organizacji lekcji i pracy domowej, środków dydaktycznych, wreszcie ewaluacji wyników kształcenia. [...] Autorzy Polonistycznej dydaktyki ogólnej są praktykami, toteż mają rozeznanie równocześnie możliwości psychofizycznych uczniów, jak i braków w świadomości dydaktycznej studentów i nauczycieli. Trafnie wyjaśniają te problemy, które wciąż jeszcze są niewystarczająco poprzez kandydatów na nauczycieli rozumiane, m.in. Gdy uświadamiają rolę preambuły do podstawy programowej i podkreślają, iż nauczyciel ma prawo wprowadzać innowacje do wykonywanego programu nauczania [...] czy opracować program autorski [...]. Przykłady dobrali celowo - tak, żeby inspirowały do aktualizowania literackiej klasyki i myślenia o języku w kategoriach współczesnej lingwistyki kulturowej.
Ze Wstępu prof. Dr hab. Anny Slósarz
Sensem podręcznika polonistycznej dydaktyki jest uporządkowanie i powiązanie celów i metod kształcenia kulturowo-literackiego i kulturowo-językowego, wyjaśnienie celowości i sensu działań nauczyciela, ukierunkowywanie jego refleksji metodycznej. Książka została więc zredagowana zgodnie z należycie umotywowaną logiką wywodu, obejmującego pełne spektrum wskazanej tytułem problematyki, czyli: zagadnienia dotyczące ucznia i nauczyciela, metod i zasad, a także form nauczania, podręczników, podstawy programowej, organizacji lekcji i pracy domowej, środków dydaktycznych, wreszcie ewaluacji wyników kształcenia. [...] Autorzy Polonistycznej dydaktyki ogólnej są praktykami, toteż mają rozeznanie równocześnie możliwości psychofizycznych uczniów, jak i braków w świadomości dydaktycznej studentów i nauczycieli. Trafnie wyjaśniają te problemy, które wciąż jeszcze są niewystarczająco poprzez kandydatów na nauczycieli rozumiane, m.in. Gdy uświadamiają rolę preambuły do podstawy programowej i podkreślają, iż nauczyciel ma prawo wprowadzać innowacje do wykonywanego programu nauczania [...] czy opracować program autorski [...]. Przykłady dobrali celowo - tak, żeby inspirowały do aktualizowania literackiej klasyki i myślenia o języku w kategoriach współczesnej lingwistyki kulturowej.
Ze Wstępu prof. Dr hab. Anny Slósarz
