„Polska, wieczny romans” Dariusza Gawina to zbiór esejów, w którym autor podejmuje się odczytania na nowo dorobku najwybitniejszych polskich pisarzy XIX i XX wieku: Prusa, Sienkiewicza, Reymonta, Żeromskiego, Słonimskiego i Miłosza i refleksji nad pismami Romana Dmowskiego.
Sięga jednocześnie po ich pokaźne powieści, znane wszystkim ze szkoły: Lalkę, Quo Vadis czy Przedwiośnie, jak jeszcze dzieła dziś już nieco zapomniane, takie jak Wiry czy Bunt. Dlaczego warto sięgać ponownie do tych lektur? Jak pisze we wstępie autor: „Jeśli brakuje nam dzieł współczesnych, w których moglibyśmy się bez wahania rozpoznać, nie pozostaje nic innego, jak przemyśleć wszystko od nowa.
Innymi słowy wyprawić się w przeszłość na poszukiwanie własnej tożsamości." I w tę właśnie podróż zaprasza nas w książce „Polska, wieczny romans” – fascynującej refleksji o źródłach debaty nad polską postępowością.
