Parerga - z greki parergon, czyli dzieło uboczne - to niewiele znaczące utwory, z zasady mało znane, niezaliczane do podstawowej twórczości autora. Dotychczas w polskiej literaturze prawniczej taki właśnie charakter miały prace poświęcone kierunkowi filozoficzno-prawnemu, jakim jest law & literature.
Inaczej na świecie - wielu nieprzeciętnych filozofów prawa, zwłaszcza z anglosaskiej, amerykańskiej kultury prawnej, uczyniło z prawa i literatury główny przedmiot swych dociekań i badań naukowych. Tu jednak podejście jest wyraźnie skromniejsze, choć cel, jaki przyświeca autorom i redaktorom, został określony dużo bardziej ambitnie.
Otóż zbiór 31 artykułów pokazujących owe poboczne zainteresowania badawcze autorów przedstawia fascynującą przestrzeń badawczą i niezwykłe perspektywy dla dalszych studiów w nurcie tzw. Literackiej szkoły prawa.
Tym samym wartość całej książki przewyższa wartość poszczególnych komponentów na nią się składających. Można mieć tylko nadzieję, że w ramach studiów nad estetyką prawa zagadnienia prawa i literatury na stałe zagoszczą w katalogu głównych tematów badawczych także polskich uczonych.
"Monografia pt. "Prawo i literatura. Parerga" znacznie wzbogaca dorobek polskiej nauki w zakresie badań nad relacjami prawa i literatury. Badanie tych wzajemnych relacji uważam za wyjątkowo wartościowe działanie przepojone głębokim humanizmem.
Książka ta jest na tle dotychczasowych badań prowadzonych w Polsce pozycją unikatową. Stanowi niebanalną spójną całość, metodologicznie i merytorycznie ujętą w dwóch aspektach: od prawa do literatury i od literatury do prawa.
Efekty tych badań mogą być niebanalne zarówno dla prawników, literaturoznawców, jak i szerokiego kręgu czytelników zainteresowanych uczestnictwem w kulturze." Z recenzji prof. Jadwigi Potrzeszcz.
Powyższy opis pochodzi od wydawcy.
