progresywnanie paliatywne w opiece perinatalnej Książka stanowi oryginalne połączenie praktycznego podręcznika jak postępować z nieuleczalnie chorym lub skrajnie niedojrzałym noworodkiem i jego rodziną (opieka perinatalna, dawkowanie leków, formalności, zagadnienia prawne) z rozprawą etyczno-filozoficzną (rozważania filozofów z rozmaitych epok o przemijaniu, dysputa o uporczywej terapii, najnowsze wyniki badań z dziedzin psychologii i socjologii).
Autorzy pochodzą z odmiennych światów, lecz ich spojrzenia na omawiane tematy genialnie się uzupełniają. Radość i nadzieja narodzin stykają się czasem z rozpaczą i lamentem. W takich chwilach śmierć wydaje się czymś nienaturalnym.
Wielu chciałoby od niej uciec w przekonaniu,technologia pozwoli im przesunąć granicę między życiem a śmiercią, a także umożliwi wstrzymanie nieubłagalnego jak dotąd czasu.,,Wszechpotężna medycyna" trwając w uporze, aby zwalczyć śmierć, stosuje praktykę daremnego przedłużania życia.
Książka podejmuje odważne wyzwanie. Przedstawia bowiem, iż pragnienie przedłużania życia za wszelką cenę może być paradoksalnie wyrazem zaprzeczenia człowieczeństwa osoby ludzkiej. Tylko prawdziwa sztuka medyczna może przywrócić człowiekowi jego człowieczeństwo.
Dr n. Hum. Sławomir Szczepaniak, Monografia ta powinna szczególnie zainteresować lekarzy specjalistów, pielęgniarki, położne, fizjoterapeutów i psychologów, którzy chcieliby poznać, a następnie wdrożyć zasady innowacyjnania paliatywnego w swych miejscach pracy.
Teksty dadzą im na ogół użyteczne wskazówki do działania rozpisane na poszczególne okresy życia tej niepowtarzalnej grupy noworodków. Książka skierowana jest w dodatku do osób pracujących w hospicjach perinatalnych i domowych.
Może także być pomocna dla wykładowców filozofii i etyki i studentów zainteresowanych tą wąską i jednocześnie tak wyjątkowo skomplikowaną dziedziną medycyny. Dr hab. N med., prof. IMiD Magdalena Rutkowska, Pochylając się nad noworodkiem na oddziale intensywnej terapii, który umiera lub który umrze wkrótce w hospicjum stacjonarnym, bądź w domu powinniśmy przywoływać w myślach treści rozdziałów tej książki.
doskonale dobrani, poprzez redaktorów naukowych, autorzy o różnych specjalnościach, przekazują nam wyjątkowo nieprzystępne często treści filozoficzne (o umieraniu, cierpieniu rodziców dzieci z wadami rozwojowymi i z niepełnosprawnością, na granicy przeżywalności i z ciężkimi uszkodzeniami mózgu) w sposób jasny i przystępny.
dużo rozdziałów zawiera spory ciężar edukacyjny. To bardzo ważna pozycja na półkach wydawnictw medycznych, która powinna być dostrzeżona i nieraz brana do ręki. Książka stanowi gotowy podręcznik do nauczania etyki medycznej, która mam nadzieję już wkrótce stanie się obowiązkowym, a nie tylko fakultatywnym, zajęciem na uczelniach medycznych.
Warto przeczytać tę monografię także dlatego, iż w wielu momentach wzrusza i uczy zachowań empatycznych. Zmusza również do zastanowienia się nad tym, co wykonujemy codziennie naszym i zdaniem innych - poprawnie, ale co można zrobić niewątpliwie lepiej, może inaczej.
Zastanówmy się też, czy w centrum naszego zainteresowania jest zawsze, oczywiście chore dziecko, lecz czy na pewno w dodatku rodzice, dając im nadzieję, która przychodzi z drugim człowiekiem - z nami.zachęcam do lektury, książki której recenzowanie było dla mnie zaszczytem.
Prof. Dr hab. N. Med. Maria Katarzyna Borszewska-Kornacka,
